Το ''τσουκάλι'' της Αλληλεγγύης!


 πηγή
Έχω ξεφυλλίσει  αλλά και διαβάσει e-book κι άλλες φορές, αλλά πρώτη φορά ενθουσιάστηκα και συγκινήθηκα συγχρόνως, τόσο βλέποντας   μια θαυμάσια δουλειά, προσεγμένη  με σεβασμό και στον αναγνώστη και στους γράφοντες, όσο και όταν διάβασα υπέροχες ιστορίες  και ποιήματα, που στους δύσκολους καιρούς που ζούμε τόνωσαν την ελπίδα μου για τον άνθρωπο.  


Διάβασα και συνταγές. Συνταγές φαγητών και γλυκών.  ''Μύρισα'' την κανέλα και τα μπαχαρικά, ''Γεύτηκα'' τη νοστιμιά και τη γλύκα τους. 
Σίγουρα έχεις δει συνταγές μαγειρικής, αλλά ίσως ποτέ δεν έχεις διαβάσει συνταγές μαζί με ιστορίες που τις περιλαμβάνουν. Ενδιαφέρουσες ιστορίες, συγκινητικές, ευχάριστες, διηγήσεις αληθινές ή φανταστικές.
Έλα μαζί μου να σου δείξω...



Να, παίρνω  το  τσουκάλι  και ανακατεύω όλα τα υλικά και  μπαχαρικά που οι   bloggerς μας χάρισαν και θέλω να σου ανοίξω την όρεξη...όχι δεν θα σε  ταΐσω,  απλά να... δοκίμασε  λίγο, να μου πεις αν είναι όντως νόστιμο.
Πάμε λοιπόν...
Μέσα στο ''τσουκάλι'' της Αλληλεγγύης έβαλε τη νοστιμιά της η Αλεξάνδρα: ''Πάλεψα για μια όμορφη ζωή, έζησα μια όμορφη ζωή κι έχω κάνει σκοπό μου να ομορφύνω τις ζωές όλων των παιδιών! ....'' 
και πρόσθεσε και η Ελένη το μυστικό  της συστατικό: 
''Πεινάω  μαμά 
 Εσύ μου δίνεις τα χάδια σου Την αγκαλιά σου 
 Το παγωμένο φιλί σου Αλλά πεινάω ....''

Και τη δική μου εκδοχή θα βρεις στο ''τσουκάλι'' της αλληλεγγύης: ''Η μαμά, όταν δεν απαντούσε στις ερωτήσεις μου, σιγοτραγουδούσε. Είχε πάντα κέφια όταν μαγείρευε και ....''
... έτσι έχεις πάντα νόστιμο φαγητό για τους ανθρώπους σου!

Και φαντάσου την εικόνα που περιγράφει η   Μ. Κανελλάκη:  ''Ένα ανθρώπινο μελίσσι γύρω από ένα τεράστιο τσουκάλι, που ζεσταινόταν στη φωτιά μιας γκαζιέρας. Τραπεζάκια παραταγμένα στη σειρά και ....''
Η Αλεξάνδρα πρόσθεσε ξανά  λίγο συστατικό από τη μοναξιά τόσων ανθρώπων δίπλα μας:  ''Πληγωμένος και μόνος γυρνούσε κάθε βράδυ, μετά τη δουλειά, στο σπίτι. Σ’ ένα υπόγειο με τους τοίχους του ...''
 Κι εγώ συμπλήρωσα: '' Βλέπεις, με χορτάτο στομάχι όλα τα άσχημα ....'' 
Γι αυτό το φαγητό πρέπει να μοιράζεται μας λέει η Μ Νικολάου: ''Γιατί η ζωή, όπως και το φαΐ έχει άλλη γεύση όταν το μοιράζεσαι και η αγάπη ....''
 Η Μαίρη πρόσθεσε στο  ''τσουκάλι''  της αλληλεγγύης και τη μαγειρική της Αρετής. Ποια είναι η Αρετή; '' ''Η Αρετή απόκανε πια με το σφουγγαρόπανο.  Χρόνια τώρα του έδινε και καταλάβαινε, ....''   και  η Αλεξάνδρα  ακούραστα συνέχισε να  συμπληρώνει υλικά στο τσουκάλι μας : ''Υποψιαζόταν πως ο εφιάλτης που τη βασάνιζε είχε να κάνει με τη μάνα της. Χωρίς χρήματα και ρεύμα, με λιωμένη ....''  
Η Μαρία όμως πρόσθεσε ένα διαφορετικό μπαχαρικό: '' Ένα χρόνο μετά η Αλκμήνη, μην μπορώντας να βρει δουλειά πουθενά και μην έχοντας κρατήσει ουσιαστική σχέση με κανέναν......''  
Μα το γιατρικό είναι ένα λέει η Σταυρούλα
''Κι ήρθαν αγγέλοι  απ’ το Θεό
 τάχα να δούνε κάτι  Γλυκό, είπαν το βάζο μου, 
  του κουταλιού ΑΓΑΠΗ.''
 ''Όπου μοιράζεται κανείς, εκεί υπάρχει ευτυχής!'' μας διαβεβαιώνει η Μαριάννα.
 '' Περίεργη η μοίρα σκέφτηκε και στο μυαλό της ήρθε κάτι, που ο Σήφης  της είχε πει κάποτε, κάτι που έλεγε η μάνα του.....'' προσθέτει  η Κλαυδία  το υλικό της στο   τσουκάλι.
 Η Έλλη δεν ξέχασε τα παιδιά: ''Την ώρα του δεκατιανού όλα τα παιδάκια έστρωσαν στο τραπέζι τις πετσετούλες τους όπως είχαν μάθει και έβγαλαν από τις τσάντες τους τα τάπερ με το κολατσιό τους. Ο Μίσα τους είδε και ......''
''Τώρα, μες στην κρίση, ο Βασίλης, χαμογελούσε, συγχωρούσε, ονειρευόταν, σκάλιζε τα ζωάκια του, κι αν ....'' μας θυμίζει τους πραγματικούς ανθρώπους  η Αλεξάνδρα με άλλο ένα '' μπαχαρικό της ''. 
''Κάθε μέρα, έκανε το ίδιο δρομολόγιο... σπίτι-δουλειά, δουλειά-σπίτι. Εκτός από τα Σάββατα. Κάθε Σάββατο μαγείρευε ...'' προσθέτει και η Εύη   γι αυτούς τους σπουδαίους ανθρώπους που προσφέρουν .
πηγή

 . ''-Έιιι μαμά που χάθηκες;; Τελείωσαν τα μπισκότα.. Ξεκινάμε;; -Ναι, καρδιά μου. -Σε πειράζει να πάρω μερικά κομμάτια στο σχολείο αύριο να ....;'' είναι  η σειρά της Κατερίνας να προσθέσει το ''μπαχαρικό'' της  προσφοράς
''Έτσι έκανα και είδα στα πιάτα τους αντί για μαγειρίτσα να έχουν σαλιγκάρια με χόρτα. Μόλις τ’ άκουσε ο πατέρας .... ''μας ενθουσιάζει η Νίκη με τη δική της νοστιμιά.  
 ''Τρώμε μαζί το κέικ μελιού, μιλάμε και αισθάνομαι για πρώτη φορά πως βρίσκομαι σε οικογενειακό τραπέζι. Κι ας .....'' συνεχίζει η Αλεξάνδρα να νοστιμίζει το φαγητό μας
 '' Κάθε φορά που έβλεπε ανθρώπους ξεβρασμένους από τη θάλασσα, με τα μωρά τους στην αγκαλιά ... '' προσθέτει με τη σειρά της η Μαρίνα το δικό της υλικό στο τσουκάλι μας.
 '' Άνθρωποι που ανέχτηκαν να τους μειωθεί το μεροκάματο προκειμένου να συνεχίσουν να έχουν δουλειά, αλλά και .... ''  βροντοφωνάζει  η Ελένη μαγειρεύοντας!


Μα ένα  είναι το γιατρικό ''Αγάπη νικάς του χειμώνα τα χιόνια ''τραγουδά η  Σταυρούλα!
''«Τους νεκρούς τους ανακουφίζουμε με τις προσευχές και τις ελεημοσύνες που κάνουμε για την ψυχή τους» (Γέροντας Παΐσιος) '' μας υπενθυμίζει η Αριστέα,  για να μην ξεχνάμε και όσους έφυγαν...
''Άλλο ένα γεύμα είχε στεφτεί με απόλυτη επιτυχία! Μα, η αποστολή δεν είχε τελειώσει. Για κάποιους  … '' σειρά της Χριστίνας να νοστιμίσει το τσουκάλι με το φαγητό  και να μας ξεκουράσει.
18 bloggers μαζευτήκαμε για να ''μαγειρέψουμε'' για την Αλληλεγγύη!



 Πώς σου φάνηκε; Είναι νόστιμο το φαγητό   που σιγοψήθηκε στο τσουκάλι μας;
 Σου ομολογώ ότι ξεκίνησα   να  ξεφυλλίζω   το e-book, υποσχόμενη στον εαυτό μου, ότι θα το διαβάσω μόλις βρω το χρόνο και τελικά το διάβασα απνευστί όλο... και   αισθάνθηκα όμορφα, πάρα πολύ όμορφα.
Και εσύ μπορείς να διαβάσεις τις ιστορίες μας, να αντιγράψεις τις συνταγές μας και να βοηθήσεις να κάνουμε τον περίγυρό μας πιο όμορφο.
Δες εδώ!



Ένα έγκλημα καταστρέφει την Αττική! - ΕΝΙΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ BLOGGER



https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF2j-VyozQwwdYxFOPmuA6UzATl357pY6U3hxNb9yzZ-IDFF5y9SHXSqi2FFb6pDGpV1A6ByBfdjJKTjqIxi5p4S1Pvv71HioNw_oCVnfDQ6BunEiJ2I3jmA2o-VZBstR_BqRWKXy0bF6d/s640/xyty-grammatikou_0ddad04baf573c76a02f5928bb5ca48a.jpg


Στεκόμαστε στο πλευρό των κατοίκων του Δήμου Μαραθώνα και υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά τους να προστατεύσουν τη ΒΑ Αττική και όχι μόνο, από την καταστροφή, που θα επιφέρει ο ΧΥΤΥ Μαραθώνα.


ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΙΩΠΗΛΟΙ σε μια σειρά παράλογων και παράνομων ενεργειών που γίνονται, με πρώτο το σημείο που κατασκευάζεται. Βρίσκεται σε βουνό το οποίο εξαφανίστηκε σταδιακά για τη δημιουργία του, μια ανάσα απ’ τη θάλασσα. Στο σημείο βρίσκονται πηγές και ρέματα τα οποία καταλήγουν στις κοντινές παραλίες στον Ευβοϊκό (Μαραθώνα, Σχοινιά, Ν. Μάκρη, Σέσι) και ήδη με μια μικρή μπόρα κατεβαίνει λάσπη σε όλη την ακτογραμμή. Φανταστείτε να κατεβαίνουν τοξικά υπολείμματα. Με τη λειτουργία του θα μολυνθεί όχι μόνο η ακτογραμμή αλλά και η θάλασσα, θέτοντας σε κίνδυνο την αλιεία και το κολύμπι. Παίρνουμε θέση και ψηφίζουμε εδώ

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7WHHYtq7bDP30-fSlLjPp-4yfD74p11gywhLb53490uEJtsTLM3UcYdOmIXJuQAVo37xhg0dIHM-Cun0Fnc5vM6dbwFBFVfa5PGSqTLgqBW2lS0qgFdfAbtQGRqFC-XzldPHARnrG-Qz3/s640/xy.png

ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΙΩΠΗΛΟΙ ΟΤΑΝ θα επηρεαστεί άμεσα ο υδροφόρος ορίζοντας όπως συμβαίνει στη Φυλή, που σύμφωνα με την έκθεση του καθ. Γεωλογίας & Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κ. Λέκκα, η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Νέα". Μεταξύ άλλων ο κ. Λέκκας αναφέρει: "το... μαύρο υγρό των αποστραγγισμάτων των σκουπιδιών - τα επικίνδυνα δηλαδή "κατακάθια" των απορριμμάτων - εξαπλώνεται με εντυπωσιακό τρόπο. Από την Ελευσίνα και τον Ασπρόπυργο ως τις παρυφές της Φυλής και των Αχαρνών, όλες οι μετρήσεις σε βάθος 20, 50, 70 και 100 μέτρων ανίχνευσαν κάδμιο, αρσενικό, κυάνιο, μόλυβδο και ψευδάργυρο». Το υπέδαφος μιας ολόκληρης περιοχής θεωρείται πλήρως κατεστραμμένο. «Σε όλη αυτή την έκταση δεν μπορεί να γίνει καμία γεώτρηση, ενώ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η επιφάνεια για καλλιέργειες. Όσο πιο κοντινές στη χωματερή ήταν οι περιοχές από όπου είχαν ληφθεί τα δείγματα, τόσο οι ρύποι ανιχνεύονταν ακόμα και σε μηδενικό βάθος, στην επιφάνεια του εδάφους". 

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7WHHYtq7bDP30-fSlLjPp-4yfD74p11gywhLb53490uEJtsTLM3UcYdOmIXJuQAVo37xhg0dIHM-Cun0Fnc5vM6dbwFBFVfa5PGSqTLgqBW2lS0qgFdfAbtQGRqFC-XzldPHARnrG-Qz3/s640/xy.png


Στα παραπάνω προστίθεται και το ενεργό σεισμικό ρήγμα του Ωρωπού, που βρίσκεται στο σημείο, καθώς και η μικρή απόσταση από τη λίμνη του Μαραθώνα η οποία χρησιμοποιείται για πότισμα στις καλλιέργειες της περιοχής, η καταστροφή του δάσους που αποτελεί ένα από τους λίγους πνεύμονες που έμειναν στην Αττική,  η ατμοσφαιρική ρύπανση. Και αναρωτιόμαστε πώς γίνεται η Πολιτεία να απαγορεύει σε ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων από τη λίμνη, την οικοδόμηση κατοικιών και επιτρέπει την οικοδόμηση ΧΥΤΥ!!!



https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXeDKSB_25HgXTawzLYokQkhU4vkC83XjZmHXFj3yVbTG8-fqeukqw0Vcs1KjARSN8eXjpdXJHaJVztf-ELm79V6IIkgJN2_0IiKDUtQL723elrv3dmWB1JWQbCknjHUr_tEyjAeenNdnn/s640/paralia-sesi.jpg



Γι’ αυτούς τους λόγους και όχι μόνο, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει απεντάξει διαπαντός το έργο από τη χρηματοδότηση ως περιβαλλοντικά επιζήμιο (αφού δεν πληροί τις προϋποθέσεις) και κρατά την υπόθεση ανοιχτή σε ό,τι αφορά τη διερεύνηση παράνομων ενεργειών που έγιναν.

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3pBcVMKU9ufYjpOuscKZxtt8w9oDWQaGXRIGuZ5dYAujFzWG4o_lcLZLdiYO5xavYtgHf7YAaHuOx_EM1IMEUTpI7MEU3x_pEzwZsCIUltkx_gyGQ21LoML0KHmRAfrCgBPRxRBaHSIl9/s640/limni-marathona.jpg
Το επιχείρημα πως ο ΧΥΤΥ Μαραθώνα, θα δέχεται μόνο υπολείμματα είναι ακόμα χειρότερο αφού σ’ αυτά περιλαμβάνονται τα πιο τοξικά και επικίνδυνα για την υγεία, υλικά που δεν ανακυκλώνονται οπότε η μόλυνση θα είναι μόνιμη και μη αναστρέψιμη!
Παίρνουμε θέση και ψηφίζουμε εδώ

Οι bloggers ενώνουμε τη φωνή μας με την φωνή των κατοίκων για να αποτρέψουμε αυτή την οικολογική βόμβα να εκραγεί!
Γιατί ο τόπος που ζούμε ανήκει στα παιδιά μας
και στις επόμενες γενιές.
Έχουμε χρέος να τον προστατεύσουμε!!
Ο ΧΥΤΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ!
ΔΕΝ ΣΙΩΠΟΥΜΕ – ΔΙΑΔΙΔΟΥΜΕ - ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ



#Παίζοντας με τις λέξεις 11ο# - Το αναπάντεχο


Ξημέρωμα!  Κόντευαν να φτάσουν στο λιμάνι...Άφησε τη καμπίνα της και βγήκε στο κατάστρωμα. Ήξερε ότι ο ήλιος που ανέτειλε εκείνη τη στιγμή ήταν σαν να γεννιόταν απ' τη θάλασσα και έλεγαν, ότι αν πρόσεχες, θα άκουγες μουσική, τη μουσική του κύματος που ευχόταν καλό κατευόδιο στον ηλιάτορα!  
Ήταν κοντά στις μηχανές και  ο θόρυβος   την εμπόδιζε να αφουγκραστεί την καλημέρα του κύματος. Ήθελε να φύγει,  μα τότε τον είδε. Ήταν εκεί στο στροφείο με το συρματόσχοινο. Ήταν σίγουρη ότι ήταν εκείνος.Ο ίδιος που ήταν και χθες το βράδυ στο μπαρ του πλοίου και έκανε πώς δεν τη γνώριζε. Του μίλησε. Τον προσφώνησε με το όνομά του,εκείνος όμως είπε ''Κάνετε λάθος . Δεν είμαι εγώ ο Αθανάσιος Κυριαζής''. Και έφυγε. 
Δεν μπορεί να έκανε λάθος. Τόση ομοιότητα; Έχουν περάσει χρόνια βέβαια, οι άνθρωποι αλλάζουν, αλλά θα έπαιρνε όρκο ότι ήταν αυτός, ο άντρας της αδελφής της που έφυγε πριν 10 χρόνια αφήνοντας ένα μόνο σημείωμα να μπερδεύει πιο πολύ τα πράγματα ''Κουράστηκα, φεύγω. Μη με αναζητήσεις''.  Έμειναν να τον κλαίνε σύζυγος και παιδιά χωρίς να ξέρουν το ''γιατί''.
Ακουμπισμένη στα ρέλια* του καταστρώματος, θυμόταν  μια όμορφη οικογένεια που διαλύθηκε, θυμόταν την αδελφή της να γίνεται ο βράχος των παιδιών της, να τα προστατεύει από τα άγρια κύματα που τα χτύπησαν αλύπητα μετά το φευγιό του αγαπημένου τους πατέρα.
Μα είναι δυνατόν να μην είναι εκείνος; Πώς να μάθει;
Εν τω μεταξύ ο Κυριαζής ετοίμαζε το στροφείο και κοιτούσε τη κουνιάδα του που τον αναγνώρισε.  ''Την τύχη μου μέσα'' έφτυσε μέσα από τα δόντια του. Δεν ήθελε εξηγήσεις, και για να τις αποφύγει δεν ήθελε συναντήσεις. Τι να της πει; Ότι έπρεπε να φύγει μακριά, να αποχωριστεί τη γυναίκα που αγαπούσε και τα παιδιά του που η θύμησή τους του ξέσκιζε τα σωθικά;
Τι να κάνει; Πώς να κρυφτεί; Σε λίγο θα δένανε στο λιμάνι, έπρεπε να είναι παρών.
Και η Γιάννα τον κοιτούσε περίεργα. Αλλά ανάσανε με ανακούφιση όταν την είδε να γυρνά την πλάτη και να φεύγει. Λες να πείστηκε;  
Δεν ήξερε όμως ότι η Γιάννα πήγε κατευθείαν στον καπετάνιο. Αν και αρνήθηκε στην αρχή να της μιλήσει, εκείνη επέμεινε και του είπε όλη την αλήθεια. Ήθελε να μάθει το ονοματεπώνυμο του ναυτικού του.  
Και τον έπεισε. Και της είπε...
Αυτός ήταν !  Τόσο  φούντωσε  ο θυμός της, καθώς το αίμα ακολούθησε ορμητικά το δρόμο του για τα μηνίγγια της, που η αχλή του πρωινού διαλύθηκε με μιας και ο ήλιος της θάμπωσε τα μάτια. 
Ζει και δουλεύει. Γιατί; 
Δεν κατέβηκε φυσικά στο λιμάνι, αλλά πήγε κατευθείαν στην καμπίνα του που είχε μάθει ποια ήταν. Χτυπούσε ώρα και δεν της άνοιγε. Μα ο επιμένων νικά!
Μίλησαν αρκετά...έπεσαν  πολλές βαριές κουβέντες στην ήδη τεταμένη ατμόσφαιρα.
Όταν ήλθε η ώρα να φύγει, η Γιάννα περπατούσε με σκυφτό κεφάλι. Τι θα έλεγε στην αδελφή της; Να το αποσιωπούσε καλύτερα;
Τι να της πει; Ότι ο άντρας της βίασε μέσα στο μεθύσι του ένα ανήλικο κορίτσι, την κόρη φίλου του ;

ρέλια=τα κάγκελα του σκάφους  

Κι επειδή το θέμα μου προβληματίζει και εμένα που το έγραψα, προβληματίσου κι εσύ. Λοιπόν, τι θα έκανες σε μια τέτοια περίπτωση; Αν δηλ ήσουν στη θέση της Γιάννας; Θα αποσιωπούσες ό,τι έμαθες ή θα ήσουν υπέρ της αλήθειας ανεξαρτήτως επιπτώσεων;



Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο ''Παίζοντας με τις λέξεις '' της Μαρίας μας. Νικητές είναι δυο φίλοι αξιόλογοι με θαυμάσιες συμμετοχές.
Ο Γιάννης μας με το "Η ΕΝ ΠΟΛΛΑΙΣ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ"  και η Μαρία μας  με  το "Οι αναμνήσεις μιας σερβάντας",που ισοψήφησαν στην κορυφή! Το έχουν ''ξαναπάθει'' τους άρεσε και είπαν να αναρριχηθούν ξανά μαζί στην πρώτη θέση. Όταν δημοσιεύσουν στα μπλογκ τους μπορείτε να απολαύσετε τα διηγήματά τους. Εν τω μεταξύ υπάρχουν στη Μαρία την οικοδέσποινά μας, που ευχαριστώ θερμά για τη ζεστή και γλυκιά φιλοξενία της.
Το δικό μου διήγημα ήλθε πρώτο απ' το τέλος. Κι αυτό είναι μια όμορφη εμπειρία!  
Σας ευχαριστώ όλους γι αυτό το συναπάντημα που έκανε τη συμμετοχή μου αξέχαστη