Επίσκεψη στο Ρούπελ

Μια ξαφνική απόδραση, ήταν η αιτία να επισκεφθώ αρχές του μήνα και το οχυρό Ρούπελ και ήταν η πρώτη φορά που πατούσα εκεί που ο ηρωισμός ξεπερνούσε την απελπισία της πολιορκίας και την ανισότητα δυνάμεων.
Ένας ηρωισμός που άφησε βέβαια   νεκρούς από τους άντρες  του οχυρού, αλλά προκάλεσε πολλούς περισσότερους στους αντιπάλους.
Και όπως μας είπε ο στρατιώτης που μας ξενάγησε θαυμάσια στις εγκαταστάσεις, ακόμη και σήμερα οι Γερμανοί επισκέπτες του οχυρού δεν πιστεύουν τον αριθμό νεκρών των στρατιωτών τους, τότε το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο! Ούτε τα νεκροταφεία των στρατιωτών  των Ναζί δεν τους πείθουν...
Είναι οι μέρες τέτοιες που ίσως θέλεις να φωνάξεις μαζί μου ''Όχι στον πόλεμο'' που αφανίζει  τη ζωή και εξαφανίζει την αξιοπρέπεια.
Αλλά πρέπει να φωνάξουμε και στην ανάγκη να πολεμάς όταν πρέπει, για ιδανικά πάνω από τον άνθρωπο, για ιδέες που εξανθρωπίζουν και να θυμηθούμε μαζί όλους αυτούς που χάθηκαν δίνοντας μαθήματα ηρωισμού σε μας τους απογόνους τους. 
Μάταια θα πεις μια και ακολούθησε η κατοχή, αλλά  η ιστορία γράφεται με λαμπερά γράμματα από όσους είχαν τη δύναμη να ξεπεράσουν ανθρώπινους φόβους  με αυτοθυσία και να αμυνθούν για όσα ο εχθρός ήθελε να καταλύσει!


Ο Στρυμόνας στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα



Μνημείο στο λόφο του Οχυρού

Η είσοδος του οχυρού γεμάτη αναμνήσεις από όσα δε ζήσαμε

Μέσα στο οχυρό το γραφείο

Σημείο ρίψης με το στρατιώτη να μας δίνει εικόνα του χθες

Πόσες προσευχές θα έγιναν εδώ!!

Στοά ασβεστωμένη με τη μυρωδιά που έχει ο χώρος κάτω από τη γη
Το ιατρείο του οχυρού


εικόνες της εποχής-μαρτυρίες ενός παράλογου πολέμου

Το παρατηρητήριο




Το ολμοβολείο




Ο κόσμος πολύς περίμενε υπομονετικά να έλθει η σειρά του για την ξενάγηση. Χωρισμένοι σε ομάδες, ήπιαμε τον καφέ μας στο αναψυκτήριο του στρατοπέδου μέσα σε ένα καταπράσινο χώρο γεμάτο μνήμες με τους στρατιώτες να εξυπηρετούν ευγενέστατοι.
Μετά την επίσκεψη νοιώθεις έντονα το δέος και το σεβασμό που γεννά ο χώρος και οι γνώσεις που μόλις έλαβες στο στρατόπεδο
Οι φωτογραφίες από τις στοές του οχυρού είναι μόνο όσες επισκεφθήκαμε, όσες δηλ είναι προσβάσιμες στο κοινό. 
Δεν μπορούσα να μη σκεφθώ κατά την επίσκεψή μου στο οχυρό,  εκείνους που ζήτησαν ακόμη και μετά την εντολή παράδοσης του οχυρού στους Γερμανούς, τη συνέχιση της αντίστασης.
Μέρες που έρχονται, μέρες μνήμης για όσα έζησαν οι γονείς μας στην κατοχή από τους τρελοναζί, δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ αν σήμερα θα δείχναμε την ίδια γενναιότητα με τους   άντρες του Ρούπελ, που οι Γερμανοί παραταγμένοι τιμητικά χαιρέτησαν με σεβασμό,  όταν παραδίνονταν σε ένα σκληρό και ισχυρό στρατό!   
                        

32 σχόλια:

  1. Αν μια τιμή τους πρέπει
    είναι να μην ξεχνάμε!!!!!

    Σε φιλώ γλυκιά μου Αννούλα ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι η θύμηση η τιμή που τους πρέπει, σωστά. Είναι το καθήκον μας Ελένη μου να μην ξεχάσουμε ποτέ
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  2. Συμφωνώ με την Ελένη πιο πάνω!
    Σε ευχαριστούμε που μας πήρες μαζί σου και μας ξενάγησες.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ Έλλη μου που ήλθατε μαζί μου. Φοβερή εμπειρία
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  3. Ιστορίες πολλές συνοδεύουν το οχυρό κι όλες προκαλούν ανατριχίλα...
    Επίκαιρη και χρήσιμη ξενάγηση, Ελένη μου. Για να θυμόμαστε γιατί πρέπει να αγωνιζόμαστε.
    Καλή συνέχεια, φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα μου πραγματική ανατριχίλα νοιώθεις οταν είσαι εκεί. Και τώρα που γράφω και ξαναθυμάμε την επίσκεψη νοιώθω την ίδια ανατριχίλα, μη νομίζεις. Μεγάλο το δέος...
      Ναι πρέπει να θυμόμαστε γιατί αν ξεχάσουμε χαθήκαμε.
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  4. ειναι καλες οι μνημες, κι ας ζουμε σημερα σε μια αλλη πραγματικοτητα, γενναιοι δεν υπαρχουν πια αγαπητη Αννα Φλο.

    Καλο τριημερο να εχουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ώστε Στέλλα μου δεν υπάρχουν γενναίοι λες και συ έτσι; Κοίτα που το πιστεύω και εγώ βρε παιδί μου. Τι λυπηρό!!!
      Καλή σου μέρα και να περάσεις όμορφα το τριήμερό σου

      Διαγραφή
  5. Πολύ ωραία μας ξενάγησες, 'Αννα μου, σ'αυτό το ιστορικό και ένδοξο οχυρό!! Δεν έχει τύχει να το επισκεφθώ, ούτε κάν αυτά τα ωραία μέρη της Βόρειας Ελλάδας.
    Φιλιά και καλό τριήμερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριάννα μου ήθελα να γράψω πολλά αλλά μια βόλτα στο διαδίκτυο σου δίνει τις πληροφορίες που θες. Απλά άφησα τις φωτογραφίες να μιλήσουν περισσότερο. Να πας μια εκδρομή στο Ρούπελ, δεν θα χάσεις
      Φιλιά πολλά Καλά να περάσεις και εσύ

      Διαγραφή
  6. Μνήμες που πρέπει να μένουν ζωντανές Άννα μου. Μας ξεναγησες όμορφα στα μέρη που περπάτησες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρέπει οι μνήμες να μείνουν ζωντανές Κατερίνα μου αλλά όπως λέει και πιο κάτω η Νικόλ, είναι κοντή η μνήμη μας

      Διαγραφή
  7. Πολύ καλή και χρήσιμη η ξενάγησή σου Άννα μου. Δεν το ήξερα αυτό το οχυρό και θα ήθελα πολύ να το επισκεφτώ. Απ' τα λόγια και τις φωτογραφίες σου, οσμίστηκα την ιερότητα του χώρου και την ένδοξη ιστορία που κουβαλάει. Συγχαρητήρια για την ανάρτηση σε μια χρονική στιγμή που απαιτεί δυνατή και καθαρή μνήμη εν όψει της εθνικής επετείου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α Μαρία μου να πας οπωσδήποτε. Μεγάλη επειρία. Ανατριχιάζω και τώρα που στο γράφω. ΣΚέψου να είσαι εκεί. Το Ρούπελ είναι γνωστότατο μια και δεν καταλήφθηκε ποτέ. Έχει γυριστεί και ταινία.
      Σ'ευχαριστώ που είσαι εδώ παρέα μου σ'αυτήν τη βόλτα στο χθες που μας κρατά τη μνήμη ζωντανή

      Διαγραφή
  8. Θα την έλεγα μεγάλη εμπειρία Άννα αυτήν την επίσκεψη. Το μέρος έχει μεγάλη ιστορία και βαρύτητα επίσης. Είναι κάτι διαφορετικό σαν χώρος. Σε κάνει να νιώθεις πολύ δύσκολα και με πολλές σκέψεις.
    Εμείς τώρα το βλέπουμε ήσυχο, όμορφο, γαλήνιο. Αν κάνουμε την παραπομπή στις μέρες εκείνες της φωτιάς τότε θα ανατριχιάσουμε.
    Ευχαριστούμε για την επίσκεψη σε ένα χώρο που δεν είχαμε "πατήσει" εκεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Γιάννη μου έτσι το είδα και εγώ, ως μεγάλη εμπειρία. Να περπατάς σ'αυτούς τους χώρους 27 μέτρα κάτω από τη γη και να νοιώθεις την ιστορία που κουβάλάει αυτό το οχυρό....φοβερό!
      Σ'ευχαριστώ και εγώ που ήλθατε εδώ μαζί μου να το δούμε μέρες που έρχονται
      Καλή σου μέρα

      Διαγραφή
  9. Το Ρούπελ το έχω ακούσει αλλά έμενε πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου .. Πόσο συγκινούμε διαβάζοντας τα λόγια σου και τις φωτογραφ'ιες σου !! Πόσο κοντή μνήμη έχουμε Αννα μου !!Πολύ σπουδαίο το οδοιπορικό σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλ μου είναι πολύ συγκινητική μια επίσκεψη τέτοια. Εσύ που παίρνεις τα βουνά συχνά να πας. Θα με θυμηθείς. Δυστυχώς η μνήμη μας είναι όντως κοντή.
      Χαίρομαι που σου άρεσε σ'ευχαριστώ
      Καλή σου μέρα

      Διαγραφή
  10. Αισθάνθηκα ανατριχίλα και μόνο που είδα τις φωτογραφίες σου και διάβασα όσα έγραψες, πόσο μάλλον να ήμουν και εκεί! Οφείλουμε να παλεύουμε ενάντια σε οτιδήποτε απειλεί την αξιοπρέπεια μας, τα ιδανικά μας και την ελευθερία μας αλλά και για να λέμε πώς όσοι ήρωες έχουν δώσει τη ζωή τους για την πατρίδα και για τους επόμενους, δεν χάθηκαν άδικα! Σ' ευχαριστούμε Άννα μου! Πολλά φιλιά κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Μαίρη μου. Κι εγώ ένοιωσα αυτήν την ανατριχίλα που λες όταν επισκέφθηκα το οχυρό. Είναι μια όμορφη και χρήσιμη εμπειρία και μας ξαναθυμίζει αυτά που η καθημερινότητα και οι μοντέρνοι καιροί μας κάνουν να ξεχνάμε: ότι υπήρξαν άνθρωποι που έδωσαν τη ζωή τους για τα ιδανικά μας.
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  11. Τι έχει περάσει κι αυτός ο τόπος... Οι εικόνες κι οι περιγραφές σου είναι συγκινητικές και φέρνουν ένα ρίγος!
    Μόνο η γνώση και η μνήμη μπορεί να μας προστατέψει από το να ξαναζήσουμε τέτοιες μέρες- κι είναι τόσα τα κοινά που έχουν η εποχή μας με τα χρόνια πριν το Β' Παγκόσμιο...
    Καλό βραδυ, ευχαριστούμε που τα μοιράστηκες μαζί μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκη μου πραγματικά έχει περάσει τόσα, έχουν γραφτεί τόσες σελίδες ιστορίας και τι μάθαμε; Νομίζω ότι σκόρπιες γνώσεις έχουμε και οι μνήμες μας κοντοπόδαρες... τι λες;
      Να σαι καλά και εγώ ευχαριστώ που ήλθες εδώ για να μοιραστώ όλα αυτά

      Διαγραφή
  12. Ω τι ξενάγηση αλλά και πολύ καλοί οι στοχασμοί σου Αννούλα μου!
    Ααγνοούσα την ύπαρξη του οχυρού...
    Σε ευχαριστούμε !
    Πολύ επίκαιρη ανάρτηση!

    Λύσε μου μια απορία μόνο, τα κόκκινα Χ τι είναι και γιατί υπάρχουν;
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Αριστέα μου. Οι κόκκινες γραμμές είναι ταινία πάνω στο γυαλί. Για να δείχνει ότι είναι γυαλί μάλλον και μη χτυπήσει κανείς.
      Στο διαδίκτυο υπάρχει ποικιλία σάιτ με την ιστορία του Οχυρού που ουσιαστικά δεν έχει κατακτηθεί.
      Φιλιά πολλά μάτια μου

      Διαγραφή
  13. Εχω την εντύπωση Αννιώ μου ότι αν βρεθουμε παλι σε τέτοιες καταστασεις...(να μην το κανει ο Θεος) παλι θα γινουμε μια γροθια όλοι αν βρεθεί κάποιος να επιβουευτει την πατρίδα μας... το Ρούπελ έχει μείνει στην ιστορια να μας θυμήζει τις θυσίες των ηρώων εκεινων!! μερες που ειναι να είσαι καλα που μας εβαλες στο κλίμα φιλη μου !!!να περνας ομορφα φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες Ρούλα μου; Πώς να μην σκέφτεσαι τόσο αισιόδοξα αφού είσαι θετικός άνθρωπος; Και έχεις και καλή γνώμη για όλους...οπότε θα γατζωθώ από την πεποίθησή σου ότι θα γίνουμε μια γροθιά αν ....αν..(χτυπάω ξύλο).
      Και εγώ σ'ευχαριστώ Ρουλιτσα που είσαι πάντα εδώ
      Φιλιά

      Διαγραφή
  14. Απαντήσεις
    1. Υπέροχα τα μέρη σου Αριάδνη μου απλά υπέροχα
      Καλή σου μέρα

      Διαγραφή
  15. Θεέ μου..πόσο επιβλητικό...
    Χαθήκαμε Άννα, εγώ έλειπα,
    εσύ έχεις αρκετές ημέρες να κάνεις ανάρτηση,
    όλα καλά; Καλό ξημέρωμα και καλό μήνα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαθήκαμε Πέτρα μου. Έχω τρεχάματα με τους γονείς μου.Υπερήλικες και ταλαιπωρία μεγάλη. Βηματοδότη έβαλε ο πατέρας μου. Έφερε και ίωση απο το νοσοκομείο. Πυρετός, βήχας και κόλλησε τη μητέρα μου που έχει πρόβλημα με το αναπνεύστικό. Χαμός γίνεται. Και παράπονα πολλά γιατί δεν θέλουν γυναίκα για βοήθεια και θέλουν μονο τις κόρες τους ολη μέρα και ίσως και νύχτα. Να νοιώθουν ασφαλείς αλλά αυτό είναι αδύνατο. Είμαι συνεχώς εκεί στο σπίτι τους με ένα μπλογκ να γράφω αλλά δεν έχω ιντερνετ για να μπαίνω στο διαδίκτυο. Όταν γυρνώ στο σπίτι είμαι ένα πτώμα. Σιγά σιγά ελπίζω να μπω ξανά στο ρυθμό μου...ελπίζω
      Καλή σου μέρα

      Διαγραφή
  16. Πέρασα Αννουλα μου να σου μια καλησπερα και ν δώ τι κάνεις ... και να σου πω μου περναει απο τομ νου αν καποια μας αργησει να φανει στο μπλοκ της αν είναι καλα.. η εγνοια βλεπεις για τις φίλες..και διαβασα γι τους δικους σου.. αχ! εμεις οι γονεις!! ειναι δυσκολο οταν μεγαλωσουμε πολυ να καταλαβουμε πολλες φορες ειμαστε κολυμενοι στα παιδια μας..!!
    Ειναι δυσκολες αυτες οι καταστάσεις .. ευχομαι να είναι περαστικα τους φιλη μου και με το καλό να περασουν όλα...καλη εβδομαδα σου φιλακιαα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Την είχα χάσει αυτή την ανάρτηση...πραγματικά σε πιάνει δέος σε έναν τέτοιο χώρο!
    Εκπληκτική ξενάγηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή