Να συστηθώ πρώτα πρώτα.
Με λένε γαρυφαλίτσα.
Λίτσα για τους φίλους!
Κοίτα με πώς άνθισα με το πρώτο ανοιξιάτικο φιλί!!!
Μορχομυρίζει ο τόπος από το άρωμά μου!!
Γαρύφαλοο στ'αυτίίί και πονηριά στο μάάτιιι
Η τσέπη άδεια πάααντοτεεε, μα η καρδιά γεμάάάτηηηηηη...
Συγνώμη παρασύρθηκα!
Που λες, σε μια γλαστρούλα ξεχειμώνιασα,
και το κρύο δεν το φοβήθηκα
αλλά τη φροντίδα μου την ήθελα, ψέμματα;
Η παραμέληση της κυράς μου
με ενόχλησε πολύ.
Κοίτα τα ξερά του χειμώνα πώς μένουν δίπλα μου!
Απελπισία σκέτη!
Μη νομίζεις ότι είμαι γκρινιάρα, απα πα παα!!!
Αλλά τι θα πει έκανε κρύο και δεν περιποιηθήκαμε τη Λίτσα;
Τώρα με θυμήθηκε που άνθισα ε;
Εντάξει με πότιζε, μου μιλούσε αλλά καθάρισε κυρά μου και τα ξερά!!!
Αλλά κακία δεν κράτησα,
τα μπουμπουκάκια μου γεμίζουν τη γλαστρούλα,
ομορφιά, χρώμα και άρωμα,
όπως η φύση με προστάζει.
Και η κυρά μου ήλθε να με φωτογραφίσει!
Κάτι πήγα να πω αλλά κρατήθηκα, σκέφτηκα...
ευκαιρία είναι να βγω στα ΜΜΕ
να πω τα παράπονά μου, να διεκδικήσω αιτήματα,
πού ξέρεις; Ίσως εισακουστώ!
Η μόνη έγνοια της κυράς μου μη νιώσω μοναξιά,
λες και με τόση παρέα μπουμπουκιών είμαι μοναχούλι μου!!
Όλο το χειμώνα για λίγο έμενε μαζί μου, δεν σκέφτηκε τη μοναξιά μου;
Πρέπει να επιβληθεί ποινή και να γίνει νόμος παρακαλώ!
Κάθε μέρα για λίγη ώρα υποχρεούται η κυρά μου,
να συνομιλεί με τη Λίτσα, να την καθαρίζει από τα ξερά
και κάτω τα ''ξερά'' τους από το κόψιμο των ανθέων μου!!!
Τι λέγαμε; Α για την κυρά μου.
Τι έκανε παρακαλώ, τάχα μου, μη νιώθω μόνη;
Μου έφερε μια πασχαλίτσα!!
Αλλά μη νομίσεις ότι δεν αγαπώ τις πασχαλίτσες!!!
Μακριά από μένα τέτοιες ποταπές σκέψεις.
Η Λίτσα και η πασχαλίτσα είναι πολύ φίλες!
Αλλά πασχαλίτσα-βότσαλο;
Χάθηκε μια αληθινή που είναι τόσο αγαπητή
και θα με προστάτευε και από τα έντομα,
που θα με έκανε τόσο προσφιλή;
Πφφφ αυτή η κυρά μου!
Εσύ που με διαβάζεις δεν είσαι με την κυρά μου ε;
Με τον προλετάριο να είσαι όχι με το αφεντικό,ναι;
Την άλλη φορά θα κάνω και πανό..
Γεια σου προς το παρόν!
Μ'αυτή την ανάρτηση συμμετέχω στο 'Life Images #23 της Μαρίας μας.