Σύννεφα και ήλιος επηρεάζουν τη διάθεση!

Σύννεφα και ήλιος παίζουν το κρυφτό, 
χειμωνιάτικο παιχνίδι αιώνιων αντιπάλων!
 


Ενώ ο άνεμος και η θάλασσα στήσανε καβγά!


και τα κύματα ξεσπούν το θυμό  τους 
ακόμη και στους περαστικούς 
που είχαν την απρονοησία να μην τα πάρουν στα σοβαρά!


Βλέποντας τη θάλασσα, νοστάλγησα το καλοκαίρι!
Μετρώ τις μέρες σαν το φαντάρο που υπηρετεί τη θητεία του!


                 

                      Ο άνεμος, αγαπημένος σύμμαχος των φίλων της ιστιοσανίδας.
Χαζεύοντας τον σέρφερ, χαζεύοντας τη θάλασσα σκέφτηκα με λαχτάρα το κολύμπι, την ηρεμία που μόνο η θάλασσα προσφέρει, την ανεμελιά, τη δικαιολογία για τα μπάνια του λαού το καλοκαίρι, αλλά και όσους θαλασσοπνίγονται στην αγκαλιά της!

Ξέρεις, επηρεάζομαι πολύ από ορισμένα γεγονότα.
Θυμάσαι, εσύ η μεγαλύτερη, το φιλμ ''τα σαγόνια του καρχαρία;'' Το είχα δει με την αδελφή μου και τον πατέρα μου, καλοκαίρι ήταν θυμάμαι. Σκέψου ότι στη θάλασσα έμπαινα για αρκετό καιρό μέχρι τη μέση. Γελάς το ξέρω, και εγώ μαζί σου, αλλά ο επηρεασμός  ήταν μεγάλος.

Ε...παρακολουθώντας τον σέρφερ , σκέφτηκα τη θάλασσα του Αιγαίου!
Πόσα παιδάκια πήρε στην αγκαλιά της!! 

Γιατί την αψήφησαν... 
Γιατί οι ενήλικες ως αδηφάγα όντα έτσι δρομολόγησαν, να μην έχουν αξία οι ζωές ακόμη και παιδιών.
Σκέφτηκα τα νησιά του Αιγαίου και όσους θα τα επισκεφθούν το καλοκαίρι...πώς θα μπορέσουν να κολυμπήσουν οι παραθεριστές στα νερά αυτά που τόσα όνειρα παιδικά έπαψαν να ανασαίνουν;

 


Αλλά να μου πεις, υπάρχουν και άνθρωποι  που ίσως βγάλουν και selfie φωτογραφίες για να δείξουν πως βρέθηκαν στον τόπο του χαμού...
Μην το θεωρείς απίθανο.
Μόλις χθες διάβασα -και αν είναι σωστό το άρθρο- ότι λουόμενοι στην Αργεντινή έβγαζαν selfie  με ένα δελφινάκι που κάποιος το έβγαλε έξω χωρίς να σκεφθούν ότι το καημένο ζωντανό ξεψυχούσε εκτός νερού!!!
Και ξεψύχησε!
Και οι παραθεριστές συνέχιζαν να βγάζουν φωτογραφίες!
Έχουν σίγουρα αποδείξεις με τη μηχανή τους πώς ο άνθρωπος μπορεί και να μη είναι   έλλογο ον, όπως υποστηρίζουμε!
Για την ιστορία, το δελφίνι αυτό το μικρούλι ανήκε στα σπάνια είδη που είναι υπό εξαφάνιση!

Και η πικροδάφνη δεν υποκλίνεται στην ανοησία μας..
          Δυνάμεις ισχυρότερες τη λύγισαν! 
  Όπως λυγίζουν, όλα τα αδύναμα όντα στα χέρια των άσπλαχνων ανθρώπων!

22 σχόλια:

  1. Όμορφο και μελαγχολικό το κείμενό σου! Στην αρχή βέβαια με ξεγέλασες γιατί νόμισα ότι μιλάς για τη φύση το χειμώνα, και ότι αδημονείς για τον ερχομό του καλοκαιριού, αλλά στη συνέχεια κατάλαβα την αφύπνιση στις μνήμες, και σκέφτηκα πόσο άπονοι είμαστε οι άνθρωποι, που ζητάμε να αντιμετωπίζουν τα δεινά μας με συμπόνια. Ξέρεις σήμερα είδα σε μια εκπομπή ότι μεγαλώνοντας μειώνονται τα πεδία που χρησιμοποιεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος και αναρωτιέμαι αν τα χρησιμοποιούσαμε όλα ποτέ! Θλίψη μεγάλη!
    Καλό σου βράδυ και καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Μαίρη. Μελαγχολικό ε;Για όλα πήγα να μιλήσω, συνειρμικά ήλθαν και τα υπόλοιπα. Σκέψεις, απλά σκέψεις
      Καλή σου εβδομάδα
      Φιλιά

      Διαγραφή
  2. Αχ Αννούλα μου οι θάλασσες που
    κάποτε μπορούσαμε ακόμα και να
    τις περπατήσουμε τωρα έγιναν
    νεκροταφεία ψυχών
    Αλίμονο μας!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Ελένη μου...πόσα έχει καταγράψει η μνήμη μας και η αντοχή μας..
      Φιλιά

      Διαγραφή
  3. Αννουλα μου αγαπημενη καλημερα και καλή εβδομαδα.
    Οι φωτογραφιες και τα λογια που τις συνοδευεις με κυριευσαν.
    Σταθηκα στους επιλογους σου.
    Υπεροχη απο πολλλες αποψεις η ανάρτησή σου.
    Συγχαρητήρια και για την νίκη στα ολιγόλεκτα.
    Φιλιά πολλά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ Κική μου. Χαίρομαι που δεν σου χάλασαν τη διάθεση οι σκέψεις μου και οι συννεφιές μου..
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  4. Αννούλα, είσαι μελαγχολική σήμερα, αλλά θα σου πω κάτι που έλεγα μικρή (γύρω στα 4) : "σήμερα είναι μια άλλη μέρα"! Μεγαλώνοντας, έμαθα ότι μού είχε...κλέψει την ατάκα αυτή η άτιμη η Σκάρλετ (αν και μου έριχνε αιώνες! χαχα!) Καλή εβδομάδα! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ αυτή η άτιμη Σκάρλετ. Κοίτα μην θυμώνεις μαζί της απλά να ξέρεις σε κάθε αιώνα υπάρχει και μια νέα Σκάρλετ!!
      Καλή σου εβδομάδα

      Διαγραφή
  5. Ήλιος και σύννεφα είναι η ίδια η ζωή μας, Άννα!
    Υπομένεις το χειρότερο και προσμένεις το καλύτερο...
    Όλα περνούν εμπρός από τα μάτια και τα αυτιά μας τόσο γρήγορα σε καθημερινή βάση, όπου, ναι, οι λουόμενοι το καλοκαίρι δεν θα θυμούνται καν ότι εκεί που θα βουτήξουν χάθηκαν κάμποσες ψυχές!
    Ζούμε σε μια φρενίτιδα, την οποία δεν υπάρχει χρόνος να την επεξεργαστούμε σε βάθος. Αγγίζουν,εάν αγγίξουν, επιδερμικά, γιατί στριμωχτά έρχεται να καθίσει το επόμενο...
    Ένας κλαυσίγελος είναι όλο ετούτο!
    Καλή σου εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δηλαδή Γλαύκη μου ελπίζεις ότι το καλοκαίρι δεν θα θρηνούμε θύματα, δεν θα περνάνε τις θάλασσές μας πρόσφυγες ή μετανάστες, δεν θα πνίγονται, τι από όλα;
      Η αλήθεια είναι ότι αυτή η φρενίτιδα με τρομάζει λίγο. Πώς την αντέχουμε μου λες; Απορώ.
      Καλή σου εβδομάδα

      Διαγραφή
  6. Άννα μου καλησπέρα και καλή σου βδομάδα. Ξέρεις η Θάλασσα είναι ο μεγάλος λατρεμένος υστερικός μου έρωτας. Και ειδικά της έχω αδυναμία όταν είναι στη χειμωνιάτικη αντάρα της πραγματικά. Με γεμίζει αναμνήσεις η αναφορά σου στο αντάριασμα αυτό.
    Πολύ όμορφες φωτογραφίες και ανάσες ζωής σήμερα εδώ.
    Να είσαι καλά. Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη καλησπέρα. Και εγώ έχω έρωτα με τη θάλασσα παντός καιρού και εποχής! Χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτογραφίες μου και ελπίζω οι αναμνήσεις σου να είναι ευχάριστες
      Καλή σου εβδομάδα

      Διαγραφή
  7. Αφέθηκα στον ειρμό των σκέψεών σου και φεύγω με γλυκόπικρη αίσθηση, Αννούλα!
    Μου άρεσε το κείμενό σου αλλά και οι φωτογραφίες σου, ειδικά των κυμάτων...
    Βέβαια έγινα έξαλλη με τους ανεγκέφαλους με το δελφίνι. Είμαστε οι άνθρωποι τραγικοί σε βαθμό κακουργήματος και με στεναχωρεί πόσες φορές διάφορες καταστάσεις με αναγκάζουν να το σκέφτομαι αυτό. Το σκέφτομαι συνέχεια.
    Καλό βράδυ καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mαρία μου χαίρομαι που σου άρεσαν και οι φώτο και το κείμενο. Ναι όπως το λες είμαστε τραγικοί και οι καταστάσεις τώρα τελευταία δεν λείπουν, πώς να μην το σκέφτεσαι...
      Όνειρα γλυκά κορίτσι μου

      Διαγραφή
  8. Πολύ ωραίο το κείμενό σου και οι φωτογραφίες σου, 'Αννα μου!!
    Αυτό το Αιγαίο, κι εγώ δεν ξέρω πώς θα το αντιμετωπίσουν όσοι πάνε για διακοπές στα νησιά!
    Με την ιστορία του μικρού δελφινιού θύμωσα πάρα πολύ προχθές...μα είναι δυνατόν να φέρονται έτσι οι άνθρωποι?
    Φιλιά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ Μαριάννα μου. Το σκέφτομαι πολύ αυτό το Αιγαίο με τα τόσα θύματα. Αν πήγαινα εκεί φέτος δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να κολυμπήσω...
      Είδες κατάσταση με το δελφίνι; Τι άνθρωποι είμαστε βρε παιδί μου...απορώ και εξαγριώνομαι πολλές φορές
      Όνειρα γλυκά Μαριάννα μου

      Διαγραφή
  9. αχ εγώ να δεις πώς μετρώ τις μέρες ως το καλοκαίρι! Παιδί του καλοκαιριού γαρ, φέτος όμως έχω έναν λόγο περισσότερο: θα τελειώσουν τα σχολεία και θα μπορώ να δημιουργώ από το πρωί ως το βράδυ! αχαχα!
    Υπέροχες φωτογραφίες και σκέψεις Αννούλα μου!
    Φιλάκια πολλά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε συ θα δημιουργείς όλη μέρα; Α έχεις πάθει εξάρτηση χαχαχαχαχα και μάλιστα τόσο όμορφη που ζηλεύωωωωωωωωωωωω. χαχαααχχαα
      Να σαι καλά μάτια μου
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  10. Καλημέρα γλυκιά μου φίλη, πράγματι αυτό τον.."αυτοφωτογραφισμό" που κυριεύει τους ανθρώπους ..τι να πω! Η φωτογραφία είναι να αποθανατίζεις στιγμές..στιγμές συναισθημάτων ή εικόνων ομορφιά..Έχουμε κάτι ακόμη κοινό..μετρούμε τις μέρες για την Άνοιξη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Αχτίδα μου. Τις μετρούμε τις μέρες πώς να κάνουμε αλλιώς; Ο ήλιος μας φτιάχνει τη διάθεση.
      Καλή σου εβδομάδα

      Διαγραφή
  11. Μυρίζει ήδη άνοιξη, και το καλοκαίρι είναι κοντά!
    Αυτό με το δελφίνι το διάβασα κι εγώ, και πολύ με θύμωσε. Τόσος κόσμος, κανένας δεν είχε μυαλό για τα προφανή. Ντροπή...
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Το καλοκαίρι αυτό σίγουρα θα είναι πολυ διαφορετικό για πολλούς λόγους.
    Η βλακεια μας μερικές φορές σκοτώνει, στην κυριολεξία, το αποδεικνύουμε όσο πιο συχνά μπορούμε.
    Φιλακια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή