Καλό μήνα!!! Καλή Πρωτομαγιά!
Τελευταίος μήνας της άνοιξης ο Μάιος και ελπίζω να είναι πραγματικά ανοιξιάτικος.
Ένα ποίημά μου, που και αυτό γράφτηκε για το Συμπόσιο ποίησης με θέμα την άνοιξη και την αναγέννηση, ως δεύτερη συμμετοχή, αλλά δεν στάλθηκε ποτέ, σας αφιερώνω σήμερα, μια και πολλοί αρχαίοι λαοί γιόρταζαν τον ερχομό της άνοιξης σήμερα, 1η Μαΐου.
Στηρίχθηκα στον μύθο της άνοιξης που ήθελε τη Γη να μην περιστρέφεται και να έχει μόνο δυο εποχές, το Χειμώνα και το Καλοκαίρι.
O Μύθος της Άνοιξης
Να σε υμνήσω θέλω Γη μου........
για όλα αυτά που μου χαρίζεις.
Ήλιο και φως, φεγγάρι και αστέρια λαμπερά,
λουλούδια και καρπούς,
και γόνιμη βροχή για να ξεπλύνει τη ψυχή μου,
παρέα με τα πλάσματά σου, εγώ, να μοιραστώ.
Μα διαθέσεις αλλάζεις στη στιγμή!
Σαν άνθρωπος και συ........ ή μήπως σαν και σένα, Γη και εγώ;
Την ιστορία σου γράφω εξαρχής.........τα μυστικά σου όμως,δεν κατανοώ
Μύθους έπλασα γι αυτό.........
Για τότε λέω, πριν το τρελό σου στριφογυριστό αρχινίσεις...
Για τότε που αδιάφορη θαρρώ, ξαπλωμένη ολημερίς
το ένα σου μισό δώρισες στο χειμώνα,.
και ο ήλιος του καλοκαιριού έκαιγε το άλλο σου μισό
Τρελό χορό έστηνε ο χειμώνας στο κορμί σου, εκεί και 'γω!
Και οι χιονονιφάδες, στην κάθε ανάσα του βοριά
ακολουθούσαν το ρυθμό με πιρουέτες και Plié
Πώς να το νιώσω εγώ αυτό;
Όμως ο μύθος μου εξηγεί........
πως η απραξία δεν κράτησε πολύ!!!!
Συμμάχησαν οι άλλες εποχές..
Δεν θ'αφηναν τη Γη στα βίτσια του χειμώνα
μα ούτε και στου καλοκαιριού την κάψα.
Όλες τους 'θελαν μερτικό,
όμως καμία εποχή δεν αρχινούσε.......
Μα ξάφνου ακούστηκε κελαρυστή λαλιά.
''Εγώ θα βγω μπροστά''
είπε η Άνοιξη και στάθηκε στητή
Το χρόνο όρισαν της κάθε εποχής,
το πότε και το πώς απ' την Άνοιξη ακούσαν.
Εκείνη θα 'στηνε χορό,
διαγωνισμό με το χειμώνα θα 'βγαζε το νικητή.
Έστειλε τραγούδια των πουλιών,
τα κουρασμένα δέντρα αρχίνισαν χορό,
τινάζοντας γυμνά κλαδιά, διώξαν νιφάδες και βοριά.
Λουλούδια με αρώματα, δειλά και σταθερά
ζωγράφισαν στη γη!
Με σύμμαχο τον ήλιο, ζέστανε ψυχές
και όλα μαζί βοήθησαν
στην αναγέννηση της γης!!!!!!!!!!
Δώρα όλων των ειδών σκορπίζεις από τότε........
και με το δικό σου το ρυθμό, περήφανη Μητέρα ...... Γη μου,
τις καλοδέχεσαι τις εποχές!!!!
Και κάθε μήνα Μάρτη, της Άνοιξης είναι η σειρά,
που φέρνει ζέστη στην καρδιά, δημιουργία και χαρά.
Καλά να περάσετε σήμερα ό,τι και αν κάνετε!
Τελευταίος μήνας της άνοιξης ο Μάιος και ελπίζω να είναι πραγματικά ανοιξιάτικος.
Ένα ποίημά μου, που και αυτό γράφτηκε για το Συμπόσιο ποίησης με θέμα την άνοιξη και την αναγέννηση, ως δεύτερη συμμετοχή, αλλά δεν στάλθηκε ποτέ, σας αφιερώνω σήμερα, μια και πολλοί αρχαίοι λαοί γιόρταζαν τον ερχομό της άνοιξης σήμερα, 1η Μαΐου.
Στηρίχθηκα στον μύθο της άνοιξης που ήθελε τη Γη να μην περιστρέφεται και να έχει μόνο δυο εποχές, το Χειμώνα και το Καλοκαίρι.
O Μύθος της Άνοιξης
Να σε υμνήσω θέλω Γη μου........
για όλα αυτά που μου χαρίζεις.
Ήλιο και φως, φεγγάρι και αστέρια λαμπερά,
λουλούδια και καρπούς,
και γόνιμη βροχή για να ξεπλύνει τη ψυχή μου,
παρέα με τα πλάσματά σου, εγώ, να μοιραστώ.
Μα διαθέσεις αλλάζεις στη στιγμή!
Σαν άνθρωπος και συ........ ή μήπως σαν και σένα, Γη και εγώ;
Την ιστορία σου γράφω εξαρχής.........τα μυστικά σου όμως,δεν κατανοώ
Μύθους έπλασα γι αυτό.........
Για τότε λέω, πριν το τρελό σου στριφογυριστό αρχινίσεις...
Για τότε που αδιάφορη θαρρώ, ξαπλωμένη ολημερίς
το ένα σου μισό δώρισες στο χειμώνα,.
και ο ήλιος του καλοκαιριού έκαιγε το άλλο σου μισό
Τρελό χορό έστηνε ο χειμώνας στο κορμί σου, εκεί και 'γω!
Και οι χιονονιφάδες, στην κάθε ανάσα του βοριά
ακολουθούσαν το ρυθμό με πιρουέτες και Plié
Πώς να το νιώσω εγώ αυτό;
Όμως ο μύθος μου εξηγεί........
πως η απραξία δεν κράτησε πολύ!!!!
Συμμάχησαν οι άλλες εποχές..
Δεν θ'αφηναν τη Γη στα βίτσια του χειμώνα
μα ούτε και στου καλοκαιριού την κάψα.
Όλες τους 'θελαν μερτικό,
όμως καμία εποχή δεν αρχινούσε.......
Μα ξάφνου ακούστηκε κελαρυστή λαλιά.
''Εγώ θα βγω μπροστά''
είπε η Άνοιξη και στάθηκε στητή
Το χρόνο όρισαν της κάθε εποχής,
το πότε και το πώς απ' την Άνοιξη ακούσαν.
Εκείνη θα 'στηνε χορό,
διαγωνισμό με το χειμώνα θα 'βγαζε το νικητή.
Έστειλε τραγούδια των πουλιών,
τα κουρασμένα δέντρα αρχίνισαν χορό,
τινάζοντας γυμνά κλαδιά, διώξαν νιφάδες και βοριά.
Λουλούδια με αρώματα, δειλά και σταθερά
ζωγράφισαν στη γη!
Με σύμμαχο τον ήλιο, ζέστανε ψυχές
και όλα μαζί βοήθησαν
στην αναγέννηση της γης!!!!!!!!!!
Δώρα όλων των ειδών σκορπίζεις από τότε........
και με το δικό σου το ρυθμό, περήφανη Μητέρα ...... Γη μου,
τις καλοδέχεσαι τις εποχές!!!!
Και κάθε μήνα Μάρτη, της Άνοιξης είναι η σειρά,
που φέρνει ζέστη στην καρδιά, δημιουργία και χαρά.
Καλά να περάσετε σήμερα ό,τι και αν κάνετε!
