Μια εκπομπή........ που δεν μου έφερε ύπνο!!!!!!!!!!!



Παρασκευή μεσημέρι γυρνάς στο σπίτι σου με χαμόγελα αφού έχεις μπροστά σου ένα ολόκληρο Σ/Κο!!!!!!!!! Αν και προχωρημένη η ώρα, μ' αρέσει να ξαπλώνω στον καναπέ μου (μόνο για μεσημέρι είπαμε...), μια κουβερτούλα αγκαλιά, με το παράθυρο μισάνοιχτο να μπαίνουν οι μυρωδιές του χειμώνα και το  τηλεκοντρόλ στο χέρι για να δω ποιο κανάλι θα μου φέρει ύπνο!

Ήδη η εκπομπή είχε αρχίσει. Αφιέρωμα;  Ντοκιμαντέρ ; Δεν ξέρω, αλλά το θέμα αφορούσε την Ινδία και έναν κύριο που ήδη μιλούσε στις κάμερες.Ζούσε σε μια φτωχική περιοχή, όντας οδηγός αυτού του ποδηλάτου- μεταφορικού μέσου , που παλιά το έσερναν άντρες οδηγοί!  Το rickshaw, ή κάπως έτσι.
Μου κίνησε το ενδιαφέρον... 
Ο κύριος λοιπόν πήρε μέρος, ως φάνηκε, σε ένα τηλεπαιχνίδι και καυχιόνταν ότι κέρδισε τον αντίπαλό του που ήταν πτυχιούχος πληροφορικής!  Καυχιόταν και η μητέρα του που έχει ''αυτόν το γιο όπως τον ήθελε'' αλλά και η σύζυγος που τώρα τη γνωρίζουν όλοι και τη δείχνουν λέγοντας ''να η γυναίκα του χψω κυρίου που κέρδισε στο τηλεπαιχνίδι''! Το δώρο ήταν ένα μεγάλο ποσόν χρηματικό!
Οι κάμερες ακολούθησαν τον κύριο ''κέρδισα τον πτυχιούχο της πληροφορικής'' στο σπίτι του, για να δούμε πού ξόδεψε τα χρήματά του. Καταρχάς είπε ότι πήρε δικό του, ιδιόκτητο rickshaw. Κράτησε, όπως έλεγε, τα χρώματα της στολής που φορούσε- χρωματιστά για τους έμμισθους οδηγούς, άσπρα για τους ιδιοκτήτες οδηγούς- πριν πάρει δικό του όχημα. Έτσι ,για να μην πάρουν τα μυαλά του αέρα .....είπε!
Ενδιαφέρον ....σκέφτηκα.
Ακολουθούσα και εγώ με το βλέμμα τον κύριο''κέρδισα τον πτυχιούχο της πληροφορικής'' που μπήκε σε ένα μεγάλο δωμάτιο του σπιτιού του που ήταν και το μοναδικό. Στο ίδιο δωμάτιο ήταν ο νεροχύτης, το ψυγείο, τα κρεβάτια, το καθιστικό.........Γεμάτος ο χώρος...........ασφυκτιούσε........ με τη σύζυγο και τα τρία του παιδιά αλλά και τη γιαγιά,  όλοι μαζί και αγαπημένοι.
Εκτός από το, με τις 3 ρόδες, όχημά του, μας έδειξε το πλυντήριο που πήρε στη γυναίκα του σκεπασμένο με μια φλοκάτη, το φούρνο μικροκυμάτων, ένα μπουφέ- κομό, ένα ψυγείο, μια τηλεόραση πλάσμα με το πανί της για να την ξεσκονίζει κάθε μέρα!!!!!, το σι ντι πλέιερ -που ήταν η λατρεία του-, ένα διπλό κρεβάτι για τη μαμά του που χρειαζόταν άνεση γιατί έπασχε από άσθμα και καρδιά, ένα ................χελωνάκι με τη φωλιά του και...................ένα τεράστιο ενυδρείο. Πάντα ήθελε- λέει- να έχει σπίτι του ένα ενυδρείο. Και όταν λέω τεράστιο σκεφτείτε ότι είναι μια ντουλάπα λίγο κοντύτερη από το μπόι ενός κανονικού ανθρώπου αλλά στο πλάτος σαν τις τρίφυλλες!!!!!!!! Και είχε και ψάρια μέσα.............δυο προς το παρόν, είπε!
Ανακάθισα....................
Το φιλμ συνέχιζε να μας δείχνει τη ζωή στην Ινδία..........Το κορίτσι της οικογένειας να πλένει τα πιατικά τους έξω στην βρύση, αφού δεν υπήρχε νερό στο σπίτι. Να λέει ότι κάνει δουλειές και στην 1  πάει σχολείο, ενώ όταν σχολάει ή παίζει ή δουλεύει...Πού;;; Πουλά λουλούδια στο δρόμο κερδίζοντας 300 ρουπίες (δηλ. 5-6 ευρώ;;;;;;;;;)
Σκεφτόμουν................
Τόσα χρήματα και δεν θα του έφτασαν πχ να αγοράσει και δεύτερο τρίκυκλο;;; Να έχει οδηγό να μεγαλώσει η δουλειά του....να αποκτήσει με τον καιρό ένα δεύτερο δωμάτιο γι αυτά τα παιδάκια...................να πάψει να πουλά λουλούδια το κοριτσάκι του,.....................να..........................να...........έβαλε άραγε κάποια χρήματα στην τράπεζα για ώρα ανάγκης;;;;;;;;;;;Το τεράστιο ενυδρείο ήταν απαραίτητο;;;;;;;;;Το σιντι πλέιερ;;;;;;;;;Η πλάσμα τηλεόραση;;;;
Και προβληματίστηκα!!!!!!!!!
Τι μας κάνει κακούς καταναλωτές και τι λογικά σκεπτόμενους;;; Όλα εξαρτώνται από την παιδεία μας;;;;;; Από τις στερήσεις και το βομβαρδισμό των υλικών αγαθών που μας παίρνουν το μυαλό;;;;;;;;;;;

Και θυμήθηκα................τη δική μου την κόρη, τότε, όταν πήγαινε στο σχολείο και μου ζήτησε βίντεο γιατί τα παιδιά στο σχολείο αγοράζουν σιγά σιγά και θα μείνει η μόνη που δεν έχει............
Και θυμήθηκα την εποχή που οι τιμές σε βίντεο και τηλεοράσεις έπεσαν πάρα πολύ και όλοι αγοράσαμε για κάθε δωμάτιο και μια τηλεόραση με το βίντεό της απαραίτητα, μήπως και χωρίς τηλεόραση ακόμη και στην κουζίνα αναγκαζόμασταν να μιλήσουμε μεταξύ μας!!!!!!!!!!!!!
Και θυμήθηκα.................την απόσυρση για τα ΙΧ ώστε να αγοράσουμε τα καταλυτικά, και πώς πουλήθηκαν κτήματα στο χωριό για το καινούργιο αμάξι πολλών οικογενειών............
Και θυμήθηκα.................το χρηματιστήριο που πήραμε τις καταθέσεις μας για να αγοράσουμε μετοχές μετά την παρότρυνση του τότε πρωθυπουργού....που σημειωτέον δεν ήταν κακός όταν κερδίζαμε όσο ανέβαινε το χρηματιστήριο αλλά έγινε κάκιστος και επικίνδυνος όταν αρχίσαμε να χάνουμε ακόμη και τα σπίτια του χωριού που πουλήσαμε................
Και θυμήθηκα.....................τα δάνεια τα καταναλωτικά και τις κάρτες που γεμίζαμε με αγορές από άχρηστα πολλές φορές υλικά αγαθά, τα διακοποδάνεια και τα δάνεια για να ξεχρεώσουμε άλλα δάνεια.............
Και θυμήθηκα .....................τότε, που το κινητό τηλέφωνο έγινε απαραίτητο σε κάθε ''πολιτισμένο'' άνθρωπο και το αγόρασαν οι πάντες ακόμη και τα μικρά παιδιά, κόντρα σε κάθε συμβουλή επιστημόνων για το επικίνδυνο της χρήσης του.
Και σκέφτηκα πόσο κακοί καταναλωτές είμαστε, πόσο καλύτερη είναι η παιδεία μας από των κατοίκων της Ινδίας και όμως δεν μας είναι αρκετή για να μας εξασφαλίσει λογική χρήση των εσόδων μας, γι αυτό ''κοίτα πού φτάσαμε σήμερα;;'' 
Ποια είμαι εγώ λοιπόν να κρίνω ένα φτωχό και στερημένο κάτοικο μιας άλλης χώρας, όταν εμείς ζήσαμε την ουτοπία της επάρκειας και των πλουσιοπάροχων αγαθών που υπήρχαν σπίτι μας, με δανεικά;
Φυσικά.........................αυτό το κανάλι με την εκπομπή του δεν μου έφερε ύπνο!!!!!!!!!!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου