Η ζωή όπως και αν τη δεις, είναι όμορφη. Τα ναρκωτικά την διαλύουν!!!!!!



26 Ιουνίου είναι η παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών!
Άλλη μια παγκόσμια ημέρα για ομιλίες, συγκεντρώσεις, δραστηριοποίηση συλλόγων και οργανισμών, για να ευαισθητοποιηθούμε --σύμφωνα με τον ΟΗΕ που καθιέρωσε την ημέρα αυτή--  απέναντι στα ναρκωτικά, ενώ τα κράτη, υποκριτικά φερόμενα, δείχνουν ευαισθησία μόνο στα λόγια!!
Η ποινικοποίηση δεν είναι λύση...........έχει ήδη αποδειχθεί.
Τα κράτη όμως πρέπει να ευαισθητοποιηθούν απέναντι σε ένα πρόβλημα που έγινε μάστιγα του αιώνα. Ο κόσμος είναι ήδη ευαισθητοποιημένος και μάλιστα πολύ!!!!!!!!!!
Τα δισεκατομμύρια που κερδίζουν όσοι εμπορεύονται ναρκωτικά είναι η κυριότερη αιτία που δεν μπορεί να παταχθεί η αύξηση των χρηστών.
321 δισ. δολάρια είναι τους τελευταίους 12 μήνες τα κέρδη από το παράνομο εμπόριο των ναρκωτικών. Κέρδη που πολλές φορές χρησιμοποιούνται για όπλα, για παρασκηνιακά ''παιχνίδια'' στο τερέν της παγκόσμιας κυριαρχίας.
Μόνο η οικογένεια μπορεί να προλάβει βοηθώντας τα παιδιά της να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της ζωής.
Μόνο η οικογένεια και το σχολείο μπορεί να σταθεί δίπλα στα προβλήματα του παιδιού.
Μόνο η οικογένεια μπορεί να παρακολουθεί, να διαπαιδαγωγεί και να οπλίζει τα παιδιά της με αγάπη, γνώσεις, χαρίζοντας ασφάλεια και δίδοντας εποικοδομητικές διεξόδους στους νέους.
Όμως, τα κράτη μπορούν να βοηθήσουν τους χρήστες ενεργά και στον τομέα της απεξάρτησης, αλλά κυρίως με τις πολιτικές τους να μην συμβάλλουν στη διάλυση της οικογένειας.
Η οικονομική κρίση οδηγεί πολλούς στα ναρκωτικά. Οι ειδικοί το έχουν επισημάνει. Και επειδή η δόση του κάθε χρήστη κοστίζει, βγήκαν και οι επικίνδυνες για την υγεία ουσίες που είναι φθηνές όπως η ουσία σίσα.
Η ουσία αυτή που έχει βάση την κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη, είναι διεγερτική και προκαλεί επιθετικότητα, ενώ δεν καταστέλλει την ερωτική επιθυμία όπως τα οπιοειδή. Καταναλώνεται κυρίως με κάπνισμα (όπως δήλωσε το 68,8% από τους ερωτηθέντες που την είχαν χρησιμοποιήσει) αλλά και ενέσιμα (15,5% από τους ερωτηθέντες που την είχαν χρησιμοποιήσει).
Παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών λοιπόν και να σημειώσουμε ότι το 80% των χρηστών είναι άνεργοι ή περιστασιακά εργαζόμενοι!!!!!!!!!!!!!
Να σημειώσουμε επίσης ότι σε ηλικία 19 ετών περίπου σημειώνεται το πέρασμα από την κάνναβη στην ηρωίνη, συστηματική χρήση της οποίας κάνει περίπου το 84,6%.
Νέοι, η ελπίδα του αύριο, το στήριγμα κάθε κράτους, τα σπλάχνα της οικογένειας, γίνονται βορά στα χέρια των εμπόρων! Παρά τις οικονομικές δυσχέρειες, το ΚΕΘΕΑ, το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων,
υλοποιεί σχέδιο με στόχο την αντιμετώπιση, στο κέντρο της Αθήνας, φαινομένων, όπως η εγκληματικότητα και την κάλυψη των αυξημένων αναγκών περίθαλψης και φροντίδας των εξαρτημένων που είναι άστεγοι ή διαβιούν κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες.
Το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» θα χρηματοδοτήσει τη δημιουργία Κέντρου Άμεσης Πρόσβασης, προϋπολογισμού 950.000 ευρώ, στην περιοχή της Ομόνοιας και τη λειτουργία δύο νέων κινητών μονάδων street-work (προγράμματα προσέγγισης χρηστών στον δρόμο) σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για τρία χρόνια, προϋπολογισμού 1, 4 εκατ. ευρώ.
Μακάρι να δοθεί βοήθεια τόση όση απαιτείται.... αν και είμαι πολύ δύσπιστη σε οργανισμούς και ιδρύματα, εκτός αν διαψευσθώ από  τις πράξεις...
Ξέρουμε ότι με την εξάρτηση από τα ναρκωτικά ο νέος άνθρωπος χάνει κάθε προοπτική και ελπίδα για το μέλλον του, αφού ζει στο ψεύτικο και επικίνδυνο κόσμο των ναρκωτικών.
Μπορεί η κοινωνία μας να βρίσκεται σε κρίση, μπορεί ο κόσμος που φτιάξαμε για τα παιδιά μας να είναι άσχημος, αλλά ο κόσμος των ναρκωτικών δεν είναι λύση. Δεν είναι λύση ό,τι σε κάνει αδύναμο για να παλέψεις, να βρεις διεξόδους. Δεν είναι λύση το να γίνεσαι υποχείριο στον κάθε ένα που κρατά τη δόση σου, να μη μπορείς να σχεδιάσεις το μέλλον σου, ούτε να αγωνιστείς γι αυτό!
Μη ξεχνάμε όμως ότι η εξάρτηση όσο πιο έντονη είναι τόσο και πιο επικίνδυνη.
Εξάρτηση σημαίνει να χάνεις την ελευθερία σου, όπως από  τα ναρκωτικά.
Να χάνεις κάθε έννοια σεβασμού για το άτομό σου αλλά και τους άλλους.
Με την εξάρτηση από τα ναρκωτικά το άτομο χάνει κάθε ενδιαφέρον για οτιδήποτε  στη ζωή του. Γίνεται υποχείριο αποκτώντας ανεξέλεγκτη συμπεριφορά, καταστρέφοντας τον ίδιο τον εαυτό του.
Και όλα αυτά επειδή η ναρκωτική ουσία γίνεται για κάθε χρήστη το Α και το Ω της ζωής του..............
Η ζωή είναι όμορφη..................Ακόμη και στις άσχημες στιγμές, ο άνθρωπος, το σπουδαιότερο δημιούργημα, μπορεί να βρει την ομορφιά ή τις λύσεις που θα φέρουν όμορφες στιγμές στη ζωή του!
Κανένας άλλος δεν μπορεί πλην του ίδιου του ατόμου!
Μόνον ο άνθρωπος μπορεί να προγραμματίζει το μέλλον του, να δημιουργεί,  να εξελίσσεται, να προοδεύει.............Αλλά μόνον αν μπορεί ελεύθερα να σκέφτεται! Και η ελευθερία αυτή επιτυγχάνεται όταν δεν επιτρέπει σε εξαρτήσεις να τον κατευθύνουν.......
Ο άνθρωπος κατόρθωσε να σταθεί στα δυο του πόδια....σε όλη την πορεία της ζωής του. Το μαρτυρούν τα έργα του, τα επιτεύγματά του αλλά και τα λάθη του....
Ας μην επιτρέψει σε κανένα να τον κάνει να γονατίσει............Και τα ναρκωτικά δεν γονατίζουν απλά, αλλά οδηγούν τον άνθρωπο στο να ζει έρποντας! 
Και η ζωή είναι μικρή για να τη ''ξοδεύουμε'' στα ναρκωτικά!



Κατακαημένε πλανήτη...........κουράγιο!


Το Ρίο, η πιο πυκνοκατοικημένη πόλη του πλανήτη, με τα ετερόκλητα οικοδομήματα-μάρτυρες διαφόρων ιστορικών εποχών- η πόλη της σάμπας, η πρωτεύουσα της Βραζιλίας, φιλοξένησε τη Σύνοδο του ΟΗΕ για το περιβάλλον.
Παταγώδης αποτυχία χαρακτηρίστηκε η πορεία της συνόδου.Τα αναπτυσσόμενα κράτη ήταν αντίπαλα με τα αναπτυγμένα-πλούσια κράτη του κόσμου μας.
Είναι πολιτική των πλούσιων κρατών σήμερα, να στηρίζουν την πράσινη ανάπτυξη. Να στηρίζουν την προστασία του περιβάλλοντος, μετά από αιώνες, όμως, σκληρής εκμετάλλευσης κάθε παραγωγικού τομέα των κρατών.
Η αλήθεια είναι ότι η γη βιάστηκε τόσα χρόνια για χάρη του πλουτισμού και της προόδου ορισμένων μόνο κρατών, σε βάρος άλλων.
Είναι αλήθεια ότι η φτώχεια ποτέ δεν εξαλείφθηκε και μόνο να ελπίζουμε μπορούμε ότι θα περιοριστεί κάποτε, αισθητά.
 Είναι γεγονός, ότι τα πλούσια κράτη μέχρι σήμερα, έκαναν αφαίμαξη πραγματική στον πλανήτη μας, οδήγησαν για τα δικά τους ιδιοτελή συμφέροντα το κάθε κράτος στη φτώχεια αφού του απομυζούσαν για αιώνες κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή.
Υδρογονάνθρακες, ορυκτός πλούτος, μεταλλεύματα, πολύτιμοι λίθοι και τόσα άλλα, ήταν αιτίες πολέμων και αποικιοκρατίας σε όλη την πορεία της ανθρωπότητας έως και σήμερα.
Μολύναμε τον πλανήτη, το σπίτι που ζούμε, τον αέρα που αναπνέουμε, το νερό που πίνουμε.

Τώρα τα ανεπτυγμένα κράτη ζητούν μέτρα προστασίας της Γης.
Τα αναπτυσσόμενα κράτη όμως, που βρίσκονται σήμερα οικονομικά, εκεί που πριν πολλά χρόνια ήταν τα πλούσια κράτη, αντιδρούν.

Όπως είπαμε, η φτώχεια μαστίζει ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη ακόμη.
Είναι γεγονός επίσης ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες στηρίζουν τις οικονομίες τους για να ξεφύγουν από τη φτώχεια, με όποιο τρόπο. Είναι επίσης γεγονός ότι τα πλούσια κράτη, για να ξεφύγουν από τη στασιμότητα και την ύφεση, στηρίζουν την οικονομία τους στην πράσινη ανάπτυξη.
Ξέρουμε ότι, με την ανάπτυξη της οικονομίας μιας χώρας, το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της βελτιώνεται, η φτώχεια περιορίζεται και η θέση της ίδιας της χώρας στο πολιτικό γίγνεσθαι αποκτά σημασία και ρόλο ανάμεσα στα άλλα κράτη. Πώς λοιπόν τα αναπτυσσόμενα κράτη μπορούν να  κατηγορηθούν  ως τα μόνα υπαίτια του αδιεξόδου της Συνόδου;
Το σήμερα για τα αναπτυσσόμενα κράτη, είναι πιο επιτακτικό, όπως φάνηκε στη σύνοδο.

Ο πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες δήλωσε ότι η πράσινη οικονομία είναι ''η νέα μορφή αποικιοκρατίας''.
Να μια αντίληψη που δεν θα επιτρέψει ποτέ στα κράτη να παρουσιάσουν σύγκλιση απόψεων.
Όχι μόνο γιατί οι άνθρωποι βλέπουν από διαφορετική οπτική γωνία τα πράγματα, αλλά γιατί τα μικρά κράτη έχουν δεινοπαθήσει από τους πλούσιους της Γης και δεν δέχονται να προτείνουν πάντα οι ισχυροί και πλούσιοι τους κανόνες σε κάθε τι!
Οι πολυεθνικές εταιρείες τόσα χρόνια, χρησιμοποίησαν τους φυσικούς πόρους των μικρών κρατών ασύστολα, ξεδιάντροπα, χωρίς ίχνος σεβασμού στους κατοίκους αυτών των κρατών αλλά και χωρίς σεβασμό στο περιβάλλον.Μήπως σταμάτησαν να το κάνουν και σήμερα;;
Γι αυτό και ο πρόεδρος του Ισημερινού είπε ότι ''οι πλούσιες χώρες λεηλατούν τον πλανήτη, καταναλώνοντας ελεύθερα τους φυσικούς πόρους''.
Ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει όλους εκείνους που αντιδρούν στην πράσινη ανάπτυξη των πλούσιων κρατών όταν η ιστορία τους τους διδάσκει για τα μη δίκαια και ειλικρινή αισθήματά των ισχυρών;;;
Η δήλωση : τα πλούσια κράτη του Βορά, ''θέλουν να δημιουργήσουν μηχανισμούς παρέμβασης προκειμένου να παρακολουθούν και να εκτιμούν τις εθνικές πολιτικές χρησιμοποιώντας τις περιβαλλοντικές ανησυχίες ως δικαιολογία'', δείχνει ακριβώς το πόσο η ιστορία τους έχει διδάξει και τους κατευθύνει.
Δεν έχουν άδικο.............δεν είναι αναίτιες οι ενστάσεις των αναπτυσσόμενων κρατών, αλλά η αλήθεια δεν κρύβεται: το περιβάλλον καταστρέφεται από τους ανθρώπους. Και ο πολιτικός σε κάθε κράτος που θα φέρει την ανάπτυξη στη χώρα του σεβόμενος το περιβάλλον που ζούμε και δραστηριοποιούμαστε θα είναι ο πραγματικά άξιος της ιστορίας.


Ας μη ξεχνάμε ότι, η εκμετάλλευση όσων η φύση μας προσφέρει, χωρίς μέτρα, χωρίς σεβασμό στο περιβάλλον μόνο τη λήξης της ζωής της Γης θα φέρει πιο γρήγορα.
Η φύση εκδικείται όταν δεν τη σεβόμαστε.
195 χώρες υπέγραψαν  ένα μακροσκελές κείμενο που γενικά και αόριστα,  υπόσχονται να αντιμετωπίσουν τα περιβαλλοντικά προβλήματα αλλά και τη φτώχεια!
Κατακαημένε πλανήτη..............κουράγιο! 

Στο διαστημόπλοιο γη δεν υπάρχουν επιβάτες. Είμαστε όλοι πλήρωμα.
Marshall McLuhan,1911-1980,Καναδός επικοινωνιολόγος 





Φόροι:ένα αγκάθι για το κράτος με αρχαίες ρίζες



Τα εκκαθαριστικά της εφορίας ήδη μας έφεραν ψυχρολουσία φέτος, ενώ ο υδράργυρος πιάνει υψηλές θερμοκρασίες, γι αυτό, ευχαριστούμε την εφορία που μας .............δροσίζει!!!!!!!!!!
Αλήθεια, πότε άρεσε στον πολίτη να πληρώνει φόρους;;; Δεν ξέρω ούτε μια περίοδο της χώρας μας που χαιρόμασταν να συμβάλλουμε στα έσοδα του κράτους....
Ίσως γιατί βλέπουμε ότι  οι φόροι μας δεν πάνε εκεί που πρέπει, ίσως γιατί τα έσοδα από τους φόρους, δεν διαμοιράζονται μέσω παροχών δίκαια στους πολίτες, ίσως γιατί ο άνθρωπος αρέσκεται να πληρώνεται αλλά όχι να πληρώνει το κράτος του!!

Από την αρχαιότητα όμως η φορολόγηση ήταν το κλειδί του κάθε ανεπτυγμένου κράτους.Στην αρχαία Αθήνα υπήρχαν φόροι όλων των ειδών!!!!!!!!!!!!!
Υπήρχαν τότε οι πρόσοδοι που χωρίζονταν σε τακτικές και έκτακτες και κατά δεύτερο λόγο σε άμεσες και έμμεσες!
Ο Παρθενώνας που κοσμεί την ιστορία μας και στέκεται ορθός τόσους αιώνες για να μας θυμίζει το ένδοξο παρελθόν μας, είναι τρανό παράδειγμα φορολόγησης για την κατασκευή του.Πόσες φορές δεν θα διαμαρτυρήθηκαν οι πρόγονοί μας γι αυτήν τη φορολογία............χωρίς να σκεφθούν τι παρακαταθήκη αφήνουν στις επόμενες γενιές και τι σύμβολο θα γινόταν ο ναός τους που πλήρωσαν τόσο ακριβά!!!!!!!!!!!!!!
Στην Αρχαία Αθήνα λοιπόν, υπήρχαν οι καταβολές, δηλ. φόροι από τα μισθώματα και τα τέλη της πολιτείας που αποτελούσαν, σαν να λέμε σήμερα, τον προϋπολογισμό της πόλης-κράτους.
Υπήρχαν και τα προσκαταβλήματα, που ήταν από τα δικαστικά τέλη και τα πρόστιμα. Τα τέλη τώρα, ήταν πολλών ειδών!
Ήταν η δεκάτη, δηλ. το 10% της σοδειάς από την εκμίσθωση των δημόσιων γαιών, ήταν το ελλιμένιον που αφορούσε το φόρο που πλήρωναν τα πλοία που έφταναν στα λιμάνια της Αττικής, ήταν το επώνιον, το ΦΠΑ της Αρχαίας Αθήνας, που ήταν φόρος επί της τιμής αγοράς ενός προϊόντος και το πλήρωναν οι αγοραστές, ήταν το μετοίκιον ή ξενοικόν, που πλήρωνε κάθε οικογένεια μετοίκων για να ανανεώσει την άδεια παραμονής στην Αθήνα, ήταν το πορνικόν που το πλήρωναν όσοι διατηρούσαν οίκους ανοχής, ήταν και η πεντηκοστή, ένας φόρος του 2% που έμπαινε στην αξία των εισαγομένων ή εξαγομένων προϊόντων.
Υπήρχαν όμως και φόροι που πλήρωναν οι σύμμαχοι, πόλεις-κράτη, στην Αθήνα για πολεμικές δαπάνες. Αν μια πόλη σύμμαχος δεν πλήρωνε, τότε αναλάμβαναν οι εκλογείς, που με τη συνοδεία στρατού έπαιρναν τους φόρους που η Αθήνα επέβαλλε!
Εκείνος που εισέπραττε τους φόρους από τους πολίτες στην αρχαία Αθήνα ήταν ιδιώτης που πλήρωνε στο δημόσιο για να πάρει την άδεια είσπραξης.
Όπως βλέπουμε οι αρχαίοι Αθηναίοι ήταν ''μάστορες'' στη δημιουργία φόρων και στην είσπραξή τους..............

Αλλά και στην Βυζαντινή εποχή οι φόροι αποτελούσαν το πρώτιστο έσοδο του κράτους, με ένα πολύπλοκο φορολογικό σύστημα αλλά και πληθώρα φόρων, με βασικό αυτόν της φορολόγησης της καλλιεργήσιμης γης. Φόροι όμως υπήρχαν και της ιδιοκτησίας, ή φόρος για την αξία των καλλιεργήσιμων εκτάσεων -αν ήταν πεδινές ή ορεινές-,αλλά και φόρος κληρονομιάς. Υπήρχε το εννόμιον δηλ φόρος για όσους βοσκούς χρησιμοποιούσαν δημόσια βοσκοτόπια, το μελισσονόμιον που ήταν φόρος για τα μελίσσια, η χοιροδεκατία που αφορούσε όσους είχαν χοιροστάσια και ο καπνικός φόρος, που αφορούσε όσους είχαν τζάκι στο σπίτι τους.
Η μη πληρωμή φόρων στερούσε από τον ιδιοκτήτη την γη του, που την έπαιρναν άλλοι ιδιοκτήτες με υποχρέωση να πληρώσουν τα καθυστερούμενα ή την έπαιρναν εργάτες της γης που είχαν την ίδια υποχρέωση.
Φυσικά ήταν εποχές που ο πόλεμος ήταν κυρίαρχος και στην ατζέντα κάθε χώρας που ήθελε να λέγεται ανεπτυγμένη, γι αυτό και οι φόροι για τις πολεμικές δαπάνες έκαναν τους πολίτες να στενάζουν περισσότερο!

Στα νεότερα χρόνια οι φόροι συστηματοποιήθηκαν σε κανόνες ενός φορολογικού συστήματος από τον Α. Σμιθ.
Πάντως, η φορολογία είναι στο πρόγραμμα κάθε κόμματος που διεκδικεί την εξουσία, με τις υποσχέσεις να ανταγωνίζονται η μία την άλλη.
Η φοροδιαφυγή όμως είναι μοντέρνα και προσφιλής συνήθεια πολλών συμπατριωτών μας, και η μη πάταξή της οφείλεται κατά τη γνώμη μου στην απροθυμία αυτών που ασκούν ελέγχους και δίνουν εντολές!






Τεχνοκράτες ή πολιτικά πρόσωπα;


Τεχνοκράτες ή πολιτικοί;
Αυτό ακούγεται κατά κόρον  για τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης.
Πολιτικοί να είναι οι υπουργοί-υφυπουργοί, θα πουν κάποιοι. Πολιτικά πρόσωπα έβγαλε η κάλπη, η βούληση του λαού όπως καταγράφηκε στο εκλογικό  αποτέλεσμα  είναι πολιτική, άρα και όσοι θα έχουν την ευθύνη διακυβέρνησης θα πρέπει να είναι πολιτικά πρόσωπα.
Μα οι τεχνοκράτες ξέρουν το αντικείμενό  τους, άρα θα διαχειριστούν τα προβλήματα του τόπου καλύτερα, είναι ο αντίλογος.
Η αλήθεια είναι ότι οι τεχνοκράτες πχ ένας πανεπιστημιακός οικονομολόγος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τα οικονομικά της χώρας. Όμως....μπορεί;;;
Όλον αυτόν τον καιρό ακούμε τόσους οικονομολόγους αλλά και λύσεις που προτείνουν, και ο καθένας λέει το δικό του σενάριο απεγκλωβισμού. Στη θεωρία λοιπόν όλα καλά. Όσο πιο κατηγορηματικός είναι ο προτείνων, όσο πιο όμορφα στο άκουσμα είναι αυτά που προτείνει τόσο διάσημος γίνεται. Στη θεωρία λοιπόν όλα καλά.
Ξέρουμε ότι η πράξη απέχει πολύ μα πάρα πολύ από την θεωρία. Ένας τεχνοκράτης όταν αποτύχει μπορεί να απολυθεί. Μπορεί να φορτωθεί τις ευθύνες αποτυχίας του και να αποχωρήσει. Ο λαός θα αποστομωθεί από τους ανεύθυνους αντιπροσώπους του στη Βουλή με το '' δεν φταίμε εμείς....ο ικανότερος ήταν και δεν τα κατάφερε''!
Απ' την άλλη τα πολιτικά πρόσωπα που ο λαός ψήφισε, πρέπει να έχουν την ευθύνη. Η καμπή στην οποία βρισκόμαστε όμως είναι ευαίσθητη και λάθη, παραλείψεις, ευθυνοφοβία, δεν επιτρέπονται.
Οι περισσότεροι όμως  πολιτικοί που εκλέχθηκαν και έχουν γίνει υπουργοί στο παρελθόν δεν νομίζω ότι έχουν επιδείξει σπουδαίες  ικανότητες διακυβέρνησης. Ή κάνω λάθος;
Αν ήμουν επιχειρηματίας και ο διευθυντής μου αποτύγχανε στη διαχείριση της εταιρείας μου, θα τον απέλυα...σωστά;;
Αν ζητούσα τις συμβουλές οικονομολόγου για να με βοηθήσει σε επενδύσεις και αποτύγχανε, σίγουρα δεν θα τον κρατούσα στη δούλεψή μου.
Οι πολιτικοί όμως ψηφίζονται ξανά και ξανά ανεξάρτητα από το έργο που έχουν να επιδείξουν.................
Όμως, κακά τα ψέμματα, αν ο ασθενής θέλει επέμβαση και άμεσα, φωνάζεις χειρουργό και κάνεις και ένα σταυρό!!!!!!!!!! Θέλει δηλαδή ένα τεχνοκράτη...Θα μου πείτε όμως ότι και οι σύμβουλοι τεχνοκράτες είναι. Αλλά οι σύμβουλοι δεν παίρνουν αποφάσεις, δεν κυβερνούν, έτσι είναι ανεύθυνοι για το λαό!
Αλλά ανεύθυνοι πολιτικοί δεν υπάρχουν, ακόμη και αν επιλεγούν τεχνοκράτες εκτός πολιτικής! Ας το ξεκαθαρίσουμε! Δεν είναι μόνον η επιλογή που χρεώνονται --και όχι μόνον ο αρχηγός του κόμματος-- αλλά και η παρακολούθηση των θεμάτων που ένας τεχνοκράτης διαχειρίζεται
Αλλά να μου πείτε....έχουν πείρα οι πολιτικοί και εμπειρίες τεχνοκρατικής φύσης; Λίγοι είναι αυτοί..............δυστυχώς πολύ λίγοι!
Τεχνοκράτες λοιπόν ή πολιτικά πρόσωπα στη νέα κυβέρνηση;
Επειδή κανένας δεν είναι σίγουρος για την ικανότητα αυτών που θα επιλεγούν, εκτός από τους δοκιμασμένους ήδη, επειδή αυτή ακριβώς η ικανότητα φαίνεται από το αποτέλεσμα όταν δηλ. θα είναι αργά για υπαναχωρήσεις, ας κάνουμε και κανένα σταυρό.
Μπορεί η ρουσφετολογία να είναι του πολιτικού συστήματος παιδί, μπορεί οι εκτός πολιτικής τεχνοκράτες να απέχουν από αυτές τις υποσχέσεις για τη ψήφο και μόνο, αλλά όπως είπαμε, δεν εκλέχθηκαν από το λαό.
Και ο τεχνοκράτης είναι ένα πρόσωπο που δεν έχει υποσχεθεί αυτά για τα οποία οι ψηφοφόροι ψήφισαν τα πολιτικά πρόσωπα.
Δεν έχει επίσης την ευαισθησία της κοινωνικής παροχής για ανακούφιση των ασθενέστερων συμπολιτών μας. Ένας τεχνοκράτης θα σκεφθεί : μπορεί το κράτος να πληρώσει αυτές τις παροχές; Πόσο θα ζημιώσει τα κρατικά ταμεία, η μείωση πχ του φόρου ή των εισιτηρίων ή πόσο θα κερδίσει το κράτος από ένα αυξημένο εισιτήριο στα νοσοκομεία;;
Ο πολιτικός όμως το έχει υποσχεθεί, σκέφτεται και την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, σκέφτεται τι πρέπει να κάνει πράξη από όσα υποσχέθηκε.
Ο πολιτικός ψηφίστηκε....
Αν τώρα ένας πολιτικός είναι τεχνοκράτης, τότε αλλάζει η επιχειρηματολογία!
Ποιος είναι ο ικανός θα φανεί από τα αποτελέσματα.
Σίγουρα  θα έχουμε μια κυβέρνηση μια από τα ίδια. Όμως, η ύπαρξη της ΔΗΜΑΡ ίσως είναι καταλύτης για καλύτερη αντιμετώπιση της κατάστασης που επικρατεί. Και αυτό γιατί υπάρχει ένας άλλος αριστερός πόλος που επεμβαίνει στη διακυβέρνηση. Μόνο θετικά στοιχεία μπορεί να προσφέρει αυτή η συνεργασία. Αν δεν τα προσφέρει είναι ευθύνη των κομμάτων.......και οι επόμενες εκλογές που ίσως δεν αργήσουν θα πρέπει να δώσει στον καθένα τους σταυρούς που του αξίζουν!



Μια βόλτα κόντρα στο ''μακριά από το κέντρο της πόλης''!!


Σάββατο, μια μέρα πριν τις εκλογές, με ένα αεράκι σύμμαχο βγήκα για μια βόλτα στην Αθήνα. Τα κλειστά μαγαζιά με το ενοικιάζεται να χτυπάει παράταιρα, δεν με πτόησαν. Είχα καιρό να δω φίλες.............
Πάντα έκανα τη βόλτα μου στο κέντρο της πόλης μας, χαζολογούσα, περπατούσα, παρατηρούσα και από Πλάκα και Μοναστηράκι έφτανα Πατησίων μέχρι τη Φωκίωνος!!!!!!!!!
Το ίδιο και προχθές!
Δεν θα πω πόσα αλλάζουν μέρα με τη μέρα..........
Δεν θα πω για τους εξαρτημένους που τρέκλιζαν ή έπαιρναν τη δόση τους........
Ούτε καν τα σκουπίδια που είναι πεταμένα εδώ και εκεί και που στοιβάζονται επικινδύνως από τους κυρίους με τα καροτσάκια που ξεδιαλέγουν τα της ανακύκλωσης........δεν θα θίξω.
Ήταν μια βόλτα κόντρα στις παραινέσεις ''μακριά από το κέντρο της πόλης''! Ήταν μια βόλτα με διάθεση να δικαιολογήσω τα πάντα............σιγά, σχεδόν τα πάντα εννοώ!

Η αλήθεια είναι ότι απέφυγα επιμελώς να διασχίσω τις πλατείες της πόλης μας. Αν και το πράσινο-όπου υπάρχει- σε καλεί να σου προσφέρει τη σκιά του μέσα στη καλοκαιρινή ζέστη, προτίμησα τους δρόμους και ας έκανα ένα μεγαλύτερο γύρο.
Παντού όμως μαζεμένοι ήταν  οι ξένοι. Δηλ. αν τους μετρούσα μόνο στην Αθήνα θα έβρισκα- είμαι σίγουρη- πολύ μεγαλύτερο αριθμό από αυτόν που δηλώνεται. Σε ένα πηγαδάκι με μετανάστες διαφόρων εθνικοτήτων, άκουσα ελληνικά σπαστά μεν, αλλά κατανοητά δε . Ως φαίνεται πήραν από μας τη συνήθεια να μαζεύονται και να λύνουν τα θέματα της καθημερινότητας σε πλατείες ή πεζόδρομους!.
Κοντοστάθηκα...........έκανα πως χάζευα τους πλανόδιους..........Άκουσα''.........μη φοβάσαι............μην ανησυχείς..........η Ελλάδα ντεν έχει νόμους ,πως να το πω, νόμους ντύσκολους''. ''Αυστηρούς;;'' τον ρωτά ένας άλλος. ''Ναι αυστηρούς..ντεν έχει νόμους αυστηρούς''!
Οι φίλες ήλθαν και έχασα τη συνέχεια. Το διηγήθηκα κουνώντας το κεφάλι. Πού φτάσαμε; Να χαίρονται οι οικονομικοί μετανάστες μας που η χώρα μας είναι με λίγα λόγια ''μπάτε σκύλοι αλέστε''! Και άρχισε η συζήτηση.
''Όχι δεν είναι οικονομικοί μετανάστες αυτοί'', υποστήριξε μια φίλη τραπεζικός! Οι οικονομικοί μετανάστες είναι δουλευταράδες, δουλεύουν όπου βρουν και μαζεύουν χρήματα για να φτιαχτούν.......Οι περισσότεροι από δαύτους είπε, χαζολογούν, πίνουν, κάνουν παρανομίες, δεν έχουν καμιά διάθεση να βελτιωθούν και δηλώνουν παντού ότι είναι ο κατιμάς της δικής τους χώρας!!!
Μου διηγήθηκαν ένα σωρό περιστατικά από δικές τους εμπειρίες. Ας μην είμαστε απόλυτοι όμως. Δεν είναι η πλειοψηφία αυτές οι εμπειρίες, αλλά είναι όντως μια εικόνα της πραγματικότητας.

Στην πολυκατοικία φίλης μένει ένας από Μπαγκλαντές μάλλον, που δήλωσε ομοφυλόφιλος και τους είπε ότι αυτός είναι ο λόγος που έφυγε από τη δική του χώρα. Στη χώρα του είπε τιμωρούνται αυστηρά οι ομοφυλόφιλοι...
''Ε....δεν πειράζει, κρίμα και αυτοί να τιμωρούνται τόσο'', είπα εγώ. Βλέπετε υπήρχε η διάθεση να δικαιολογήσω τα πάντα..........καλά, σχεδόν τα πάντα.
Κι όμως δεν ήταν ο λόγος αυτός που ενοχλούσε. Ήταν ο λόγος ότι το διαμέρισμά του γινόταν τόπος συγκέντρωσης πελατών! Ε, αυτό ενοχλεί ακόμη τους οικογενειάρχες. Κάπου, κάποια χαραμάδα αρχών και οικογενειακών αξιών υπάρχει!
Συζητήσαμε για τόσα..........όμως το θέμα των μεταναστών επανερχόταν δριμύτερο. Και δεν υπήρχε καμιά διάθεση ρατσισμού. Υπήρχε απόγνωση για τον υποβιβασμό της πόλης μας.
Κι όμως τα έχασα όταν ανάμεσα σε δημοκρατικές φίλες συνάντησα νέες οπαδούς, φανατικές μάλιστα, της ΧΑ!
Έδωσα μάχη, να το πω και αυτό, μια και υποστηρίζω ότι κανένας δεν θα με κάνει να αλλάξω τρόπο σκέψης!

Αλλά είναι λυπηρό! Αφάνταστα λυπηρό και απογοητευτικό. Δεν λέω ότι είναι αβάσιμοι οι φόβοι τους, λέω όμως ότι ακόμη και από κομουνίστρια όταν ακούς ότι μόνο μια ΧΑ μας σώζει, τότε ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΑ!!!!!!
Το να βιώνεις μια κατάσταση που δεν την ήξερες εκτός από τα βιβλία ή τα ΜΜΕ, σε κάνει πιθανόν να αλλάζεις απόψεις. Αλλά η ατάκα του ΚΚΕ ότι ''ο εργάτης δεν έχει πατρίδα'', μάλλον ενοχλεί παρά βρίσκει οπαδούς!!
Στα πολιτικά γυρίσαμε τη συζήτηση πολλές φορές. Εκλογές έχουμε...........και ο Έλληνας πάντα ήταν πολιτικό ον!
Ας ελπίσουμε σήμερα το βράδυ να έχουμε μια κυβέρνηση που θα έχει διάθεση να αλλάξει πολλά κακώς κείμενα σ' αυτήν τη χώρα! Ίσως έτσι μετά την ανηφόρα δούμε ίσωμα με τον ήλιο να λάμπει και οι νέες μέρες να είναι πραγματικά καινούργιες!
Η βόλτα συνεχίστηκε με στάση για καφέ στη Φωκίωνος. Η αλήθεια είναι ότι είδα βελτιωμένες κάποιες περιοχές του κέντρου της πόλης. Τα άδεια ξερά παρτέρια τα είδα γεμάτα λουλούδια και πράσινο.
Πλατείες που γέμιζαν με πλανόδιους είδα να έχουν ξανά τραπέζια από τις καφετέριες απέναντι. Είδα και πεζόδρομους επισκευασμένους μια και στην προηγούμενη βόλτα μου έπρεπε να κοιτάζω κάτω μη πάθω κανένα κάταγμα.
Η Αθήνα βαριανασαίνει, είναι η αλήθεια. Όμως ....ανασαίνει! Και ό,τι ανασαίνει σημαίνει ότι ζει. Ευτυχώς που υπάρχουν και εθελοντικές δράσεις των κατοίκων για να βελτιώσουν την πόλη μας.

Όχι, δεν θα παραιτηθούμε από τίποτε!
Ο άνθρωπος γεννήθηκε για τα δύσκολα. Εξάλλου και η ίδια η γέννηση ένας μεγάλος πόνος είναι. Θα ξαναβρούμε τις αντοχές μας για τα δύσκολα, μόνον η αρωγή της αστυνομίας είναι απαραίτητη γιατί η εγκληματικότητα σκοτώνει!!!!!!!!
Άντε και με νέα κυβέρνηση απόψε το βράδυ!!!!!!!!!!!!



Τον παλιό καλό καιρό .................που δεν ήταν πάντα καλός!!!!



Δεν ξέρω αν τα προηγούμενα χρόνια ήταν καλύτερα από σήμερα.
Πάντα χαιρόμουν για την αναβάθμιση των πόλεων, για την πρόοδο που παρουσίαζε η χώρα μου με την πάροδο των χρόνων!
Όμως υπήρχαν και υπάρχουν αρνητικά αυτής της προόδου, μια και κάθε νόμισμα έχει δυο όψεις.
Η ζωή όμως ήταν δύσκολη πάντα για ορισμένους ανθρώπους.Σήμερα, μέσα σε τέτοια οικονομική υποβάθμιση, αυτοί οι άνθρωποι που περνούν δύσκολα έγιναν περισσότεροι.
Συσσίτια, άστεγοι, άνεργοι με δυσκολίες επιβίωσης, γίνονται εικόνες προεκλογικών σποτ για να μας υπενθυμίσουν οι επίδοξοι σωτήρες ότι είναι το νέο πολιτικό αίμα που θα μας σώσει. Υπάρχουν άνθρωποι και γειτονιές που δραστηριοποιούνται για να αλληλοβοηθηθούν ή για να ανακουφίσουν τους μη έχοντας τα προς το ζην. Και τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο!
Πάντα όμως υπήρχαν οι άποροι και κατατρεγμένοι της ζωής.
Υπήρχε αξιοπρέπεια έντονη όμως και καμιά διάθεση για να χρησιμοποιηθούν  αυτοί οι άποροι για προσωπικές φιλοδοξίες.
Ίσως γιατί το κράτος τότε, δήλωνε  μετά βίας παρόν!
Θυμάμαι στη γειτονιά που μεγάλωσα, σε μια γειτονιά έξω από την Αθήνα, με τα διώροφα σπίτια της, με τους δρόμους της που είχαν ελάχιστη κίνηση, με τις πόρτες ορθάνοιχτες και τους γείτονες να είναι μια αγκαλιά,  θυμάμαι εμάς τα παιδιά να παίζουμε στους δρόμους μια και οι κήποι μας ή οι αυλές δεν μας χωρούσαν!
Υπήρχε λίγο πιο μακριά από εμάς ένα σπιτάκι μικρό, πεντακάθαρο, ασπρισμένο πάντα, που ζούσε μια οικογένεια, που το κοριτσάκι τους -συνομήλικό μου- έπαιζε στην παρέα μας.
Η μητέρα μου με συμβούλευε να του δίνω τα παιχνίδια μου, το ποδήλατο ή το αυτοκινητάκι μου με τα πετάλια, που  το σαραβάλιασα περιδιαβαίνοντας τη γειτονιά. ''Έχω ξεσκέπαστο ι.χ.'', έλεγα!. ''Και εγώ ξεσκέπαστο έχω'', μου απαντούσε το παιδί με το ποδήλατο δίπλα μου!  Τι γέλια και τι ανέμελοι καιροί........Με συμβούλευε λοιπόν να μην το προσβάλλω ποτέ - και όμως παιδί δημοτικού ήξερα τι σήμαινε η λέξη- γιατί είναι φτωχό , μου ψιθύριζε.
Ερχόταν λοιπόν στην παρέα μας αφού έτρωγε το απογευματινό της ή το πρωινό της αν δεν είχαμε σχολείο και παίζαμε με υπερωρίες!
Εμείς παίρναμε τη φέτα το ψωμί με το βούτυρο με το μέλι ή τη μαρμελάδα και βγαίναμε να φάμε με τα γειτονόπουλα που έκαναν το ίδιο.
Το κοριτσάκι της πιο κάτω γειτονιάς δεν ερχόταν μαζί μας με το κολατσιό της. Έτρωγε το πρωί λάδι και ζάχαρη και το απόγευμα ψωμί με πελτέ.
Το έμαθα όταν πήγα, ξαφνικά, σπίτι της να την πάρω για να παίξουμε  και μου είχε κάνει εντύπωση. Είχε μια κοκκινάδα στα μάγουλα, είχε ντραπεί έμαθα, γιατί την είδα να τρώει αυτό που δεν έτρωγα εγώ και τα άλλα παιδιά. ........Ποτέ δεν δέχθηκε όμως να φάει αυτό που της προσφέραμε και που τρώγαμε εμείς. Δεν ξέρω, ίσως είχε γαλουχηθεί έτσι, αλλά θυμάμαι ακόμη το ύφος της που μιλούσε από μακριά '' έχω αξιοπρέπεια''!
Φυσικά σήμερα, πολλοί άνεργοι και άστεγοι θα ήθελαν να είχαν το ψωμί με τον πελτέ! Βλέπετε σήμερα το κράτος δηλώνει βροντοφωνάζοντας ''απόν''!!!
Κι όμως, και τότε υπήρχαν άνθρωποι που ζούσαν από τη φιλανθρωπία των πολιτών.
Δεν θυμάμαι   κανέναν από αυτούς -αν και ήμουν παιδί- να κλαίγεται για την ανέχειά του. Συνήθως, μου έλεγε η μητέρα μου, όσοι μιλούσαν συνέχεια για τη φτώχεια τους, είχαν πολύ περισσότερα από όσα φαντάζονταν οι γύρω τους! Κάτι σαν τους ζητιάνους που πεθαίνοντας βρίσκουν καταθέσεις ή μπαούλα με χρήματα!
Η βοήθεια όμως των γειτόνων μας, τότε, ήταν κάτι σαν κανόνας! Ο καθένας βοηθούσε και κάποιον ή κάποιους και γινόταν όλο αυτό εναλλάξ! Πχ. κάθε Τετάρτη στήναμε στην αυλή μας τραπέζια με φαγητό για να έρθουν, άγνωστοι σε μένα, άνθρωποι να φάνε. ''Ποιοι είναι αυτοί;;'' ρωτούσα τη μητέρα μου. ''Φτωχοί παιδί μου που δεν έχουν δουλειά και χρήματα για να φάνε''!!  Άλλη γειτόνισσα έκανε το ίδιο άλλη μέρα, κοκ!!!
Δεν ξέρω πώς είχαν οργανωθεί, πώς βρέθηκαν αυτοί οι άποροι και έμαθαν σε ποια σπίτια να πάνε και ποια μέρα, αλλά αυτό γινόταν μέχρι που φύγαμε από αυτήν τη γειτονιά!
Μάλιστα θυμάμαι μια γριούλα, που έμενε πιο μακριά σε ένα φτωχόσπιτο και ερχόταν καθημερινά σε μας για να βοηθήσει τη μαμά μου  και για να προσέχει εμάς τα παιδιά, όσο εκείνη θα έλειπε........Καθημερινά έπαιρνε το χαρτζιλίκι της και φαγητό  για το σπίτι. Και αυτή η κυρία δεν είχε σύνταξη...........μόνο ένα γιο που είχε φύγει και είχε παρατήσει τη μάνα του χωρίς φροντίδα..............Ερχόταν- έμαθα- να τη δει μια δυο φορές κάθε χρόνο και τη χτυπούσε κιόλας όταν μάθαινε ότι την ταΐζει η γειτονιά. Τον έκανε ρεζίλι, έλεγε!!
Πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μας που υποφέρουν.Σήμερα το πρόβλημα γίνεται εντονότερο, αλλά δεν πρέπει να κλειδαμπαρώνουμε τις πόρτες της καρδιάς μας.........Ίσως βοηθώντας εμποδίσουμε κάποιον να δώσει τέρμα στη ζωή του.........ποιος ξέρει;
Tον παλιό καλό ή κακό καιρό, τα πράγματα ήταν πιο απλά! Ακόμη και τα δύσκολα χρόνια, οι παλιοί είχαν αντοχές και τα ξεπέρασαν. Σήμερα καλομάθαμε.... και χάσαμε το όποιο κουράγιο και δύναμη που οι δυσκολίες σφυρηλατούν.
Σήμερα, ζητάμε όλο και πιο πολύ την αρωγή της πολιτείας.......όχι πως δεν πρέπει, όχι πως δεν επιβάλλεται, αλλά σε δύσκολους καιρούς, ο κάθε ένας δραστηριοποιείται και δεν περιμένει αυτό που δικαιούται, αλλά δεν του δίδεται!
Σήμερα, η ανθρωπιά πρέπει να ξαναγεννηθεί. Δεν έχει χαθεί, τη βλέπουμε σε κάθε βήμα μας. Αλλά επιβάλλεται να γίνει τόσο έντονη ώστε να αφυπνίσει και ένα κράτος που κωφεύει!




''Φθηνά παιδικά εργατικά χέρια'', το παρόν και το μέλλον!!!!

graffiti street artist, Banksy

Παγκόσμια ημέρα κατά της παιδικής εργασίας!  Σε δουλειά να βρισκόμαστε ! Λες και μια μέρα το χρόνο αρκεί να βγάζουν ανακοινώσεις τα κράτη δείχνοντας το μένος τους εναντίον όλων εκείνων που χρησιμοποιούν και εκμεταλλεύονται παιδιά, αρκεί οι οργανώσεις να δραστηριοποιούνται για να επιτύχουν οι εκδηλώσεις τους υπέρ αυτής της παγκόσμιας ημέρας!
Έχουμε φυσικά ένα σωρό παγκόσμιες ημέρες, όσες και οι ημέρες του χρόνου. Όμως η σημερινή είναι από τις λίγες που αξίζει να μιλήσουμε. Όχι με νούμερα ...τα γνωρίζουμε όλοι. Όχι με στατιστικές, που από τότε που εφαρμόστηκαν ταυτίστηκε ο άνθρωπος με ένα νούμερο σε μια κόλλα χαρτί, αλλά με πράξεις.

Τις είδαμε; Νόμοι υπάρχουν σε κάθε κράτος που θεωρείται ευνομούμενο και ανεπτυγμένο. Αλλά, πώς εξηγείται η ύπαρξη  δικτύου που μεταφέρει παιδιά από μη ανεπτυγμένες χώρες σε ανεπτυγμένες για να εργαστούν;;;;;;
Φθηνότατα εργατικά χέρια, που δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους, που εργάζονται σκληρά, που κανείς δεν μαθαίνει πόσα ακριβώς απασχολούνται στις πλούσιες χώρες, είναι τα παιδιά του κόσμου!
Αυτή είναι η υποκρισία του κόσμου μας. Ενός κόσμου που μόνο κατ΄όνομα είναι δημοκρατικός, που μόνον κατ' όνομα είναι υπέρ ανθρώπινων κοινωνιών! Ο κόσμος μας της υποκρισίας. Της Ευρώπης των ανθρώπων, της δικαιοσύνης και της ισότητας!  Και μη πει κάποιος ότι χώρες Ευρωπαϊκές δεν έχουν ανήλικα που εργάζονται..... Δεν έχουν ανήλικα που τα εκμεταλλεύονται σε παρανομίες επειδή η φτώχεια απειλεί την οικογένειά τους! Μην υποστηρίξει κανείς ότι οι Ευρωπαϊκές χώρες δεν είναι ΗΠΑ, δεν είναι υπανάπτυκτες και το ποσοστό των ανήλικων που εργάζονται είναι μηδαμινό ή μικρό, γιατί θα πέφτει έξω!

Όταν εταιρείες κολοσσοί έχουν κατηγορηθεί για την εκμετάλλευση του μικρού παιδιού, ακόμη και οκτάχρονου σε σκληρή, φθηνή, ανασφάλιστη εργασία, δεν είναι Ευρώπη αυτές οι εταιρείες; Επειδή δραστηριοποιούνται  σε χώρες τριτοκοσμικές ή της Ασίας;
'Οταν στη Νάπολη τα παιδιά έχουν τρεις επιλογές: ή να εργαστούν ή να εισχωρήσουν στην μαφία ή να αγωνιστούν για να πάνε στο σχολείο όπως και πρέπει, δεν είναι Ευρώπη; Και  επειδή η φτώχεια μαστίζει αυτήν την πόλη της ανεπτυγμένης Ιταλίας, καταλαβαίνουμε ποιες επιλογές υπερισχύουν!

Σκεφθείτε τώρα με την οικονομική κρίση και τα μέτρα της ύφεσης και λιτότητας σε όλες τις χώρες του Νότου........
Το κέρδος κάνει τελικά τους επιχειρηματίες να γίνονται απάνθρωπα κτήνη που βλέπουν το παιδί, το φτωχό,  ως ανάξιο άτομο για να νοιαστούν, που χρησιμοποιούν τη δουλειά ακόμη και σήμερα, ως δουλεία με επαίσχυντο τρόπο.
Οι αγορές, οι πλούσιοι επιχειρηματίες βγάζουν κέρδος μόνον όταν υπάρχει φτώχεια στο μισό κόσμο για να  χρησιμοποιεί  του πολίτες αυτούς ως δούλους, ώστε  να πουλούν τα προϊόντα τους στον υπόλοιπο πλούσιο κόσμο.

Γι αυτό ποτέ δεν θα αλλάξουν τα πράγματα...
Γι αυτό ποτέ δεν θα πάψει η φτώχεια να κατασκευάζεται, και η ένδεια των λαών να προδιαγράφεται βάσει σχεδίου.
Γιατί μόνον έτσι οι πάμπλουτοι θα γίνουν περισσότερο πάμπλουτοι.
Τώρα το βλέπουμε και στην Ευρώπη της κρίσης..........Μήπως εκεί δεν οδηγούν τα κράτη του Νότου; Στη φτώχεια και στην παράνομη παιδική εργασία. Γιατί είναι σίγουρο ότι τα παιδιά θα βρίσκουν ευκολότερα δουλειά γιατί είναι διατεθειμένα να βοηθήσουν το σπιτικό τους, γιατί χαίρονται να συνεισφέρουν, γιατί δέχονται ευκολότερα την καταπίεση και κακοποίηση και γιατί δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους!
Και εργάζονται τα παιδιά, και οδηγούνται στην εγκληματικότητα και τη πορνεία και κακοποιούνται από τα ανεπτυγμένα κράτη.
Γιατί όμως η Ευρώπη δέχθηκε να πάψει να είναι η κοιτίδα του πολιτισμού, της ισότητας, της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας;
Γιατί πρέπει τα κράτη να συμπεριφέρονται ως κερδοσκοπικοί οργανισμοί, ως πολυεθνικές που σκοπό έχουν όλο και περισσότερο κέρδος;
Για να αποκτήσουν αυτό το κέρδος τα κράτη και την εξουσία που το κέρδος προσφέρει, πρέπει να καταργήσουν σταδιακά τις κοινωνικές παροχές. Και πρέπει να βρουν εκμεταλλεύσιμα κράτη για να επιβάλουν αυτήν την εξουσία! Αυτό κάνουν! Γιατί επέλεξε η Ευρώπη της ανθρωπιάς αυτήν την συμπεριφορά πολυεθνικών;;;;;;;

Αλλά ας  μη νομίσει κανείς ότι μόνο σε φιλελεύθερα καθεστώτα υπάρχει αυτή η εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας........Και κράτη με λαϊκή εξουσία το ίδιο κάνουν και το ίδιο συμπεριφέρονται. Φυσικά το μαθαίνουμε κατόπιν εορτής και μόνον ένα μικρό ποσοστό βλέπει το φως της δημοσιότητας!
Για να γίνει ένα κράτος πλούσιο και δυνατό πρέπει να υπάρξει ένα άλλο που θα το απομυζήσει..........
Για να γίνει μια πολυεθνική μεγάλη με παγκόσμια δύναμη πρέπει να μειώσει το κόστος της παραγωγής ώστε να εξαφανίσει τους ανταγωνιστές της για να επικρατήσει!
Αιμοδιψής ο άνθρωπος, το πιο αιμοβόρο και σκληρό ον του πλανήτη!
Το βλέπεις καθημερινά...........το ζεις..............
Και οι φώτο το βροντοφωνάζουν:'' Ντροπή πολίτες των ανεπτυγμένων κρατών που ανέχεστε αυτή την εκμετάλλευση''!!!!!!!!!!!
Πάντως στην Ευρώπη του σήμερα πρέπει να  καθιερωθεί και παγκόσμια ημέρα κατά της εργασίας των ενηλίκων!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Αυτόν το δρόμο διανύουμε!!!!!!!!!!!!!!!
Τι αφόρητος και υποκριτικός κόσμος, που κάνουμε ότι δεν τον βλέπουμε όταν δεν αφορά εμάς!!!!!!!!!!!!!
Τι υποκριτές που είμαστε όμως!!!!!!!!!!!!!!